Hatice Gümüştekin

Hatice Gümüştekin
@Haticegumustekin
Ben bir samanyolu bedevisiyim artık.
Eski bir sanrıdır yıldızlı göğün altında yaşadığımız.
Reklam
Sararan yaprağın zehri benmişim, Ve meğer buzulun orijini Düz yolları, yokuşları, ışıklı şehirleri Ne çok isimle çağırdım ne çok şeyi! İnceciğim, kırığım. Anla... Bu yüksekten bir düzlüğe indir beni.

Reader Follow Recommendations

See All
Kederlerini önüne yol yapıp gidenler vardı ya, Onlar gibiydik dünyadan kaçmıştık bir gece.
Çöl
Bu sağır bu anlamsız bu ağır düzlükte Dur diyor ayaklarım, dinlen, bekle. Her şey her şey terk etmiş seni Bir taşın bir kumun gölgesi bile Göğü baş aşağı tutan mananın hükmüyle; söyle Derinden yankıyıp yüzeye, yüzeyden derine. Bir z sesi olsun yeter, bana ondan söyle.
Reklam
Dünya soğur, akşam serinlerken, Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim, Ve işte en gümüş cümlem: İçimi açtım sana. İçini açmak için.
Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken Buldum buluşturdum kendime geldim Tek eksik sensin! İncecik, çilli bir dille Sen de gelsen.
Bu zehirle bıraktığında Ben senin kötü olduğunu, Senin kötü olduğunu Anlamamak için, Çok çalıştım Benim seninle ilgili Bildiğim her şey Yalandı.
Dünyaya tortullar tabakalar yarlar gerektir. İçerde çok yanmışa dışarda karlar gerektir.
Unutmak için verdiğim bunca çabadan geçtiğim bunca yıldan sonra tam unutmaya alıştırmışken kendimi artık unutmak istemediğimi fark ettim. ( Artık unutmak istemiyorum!)
Sayfa 121Kitabı okudu
Reklam
İnsan ölüyorsa acıdan ölür bir gün, kendine bir daha uğrayamadığından, koyduğu yerde duramayışındandır hayatın hatanın dönüşsüz oluşundandır. Hiçbir aşk sürmez sonsuza değin, bütünlüğünü yitirişinden ölür bir mum ve insan kanatlarından ayrılır bir gün.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bense "hâlâ duymaktayım soluğunu bir de hançer gibi sapladığın o sözcüğü."
Nasıl inanırım, o; olmak istemiş de olmamış bir yarım nefes gibi şuramda.
270 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.