Hatice tekrar paylaştı.
Yürüyorum ve sokaklar bomboş. Kendi nefesimi duyuyorum. Nefesimi duydukça daha da zorlaşıyor hayalin içinde kalmak.
Tanımadığım ve tanımayacağım insanlara, onların yanımdan geçişine ne kadar ihtiyacım varmış meğer. Gerçeklikten vazgeçtim, bir hayalin içinde kaybolmak için bile gerekliymiş yabancılık..
