“Başkaları için yaşamak zordur. Başkaları için bir ‘şey’ olmaya çalışırken, kendini aldatır, gerçekten ‘yaşadığını’ zannedersin Rosa. Ve yorulur bitap düşersin ‘yaşamak’tan. Hep tetikte, hep diğer insanın tabiatına adapte olamaya çalışırken bir de bakmışsın ki senden geriye kalan, birbiriyle uyumsuz,renksiz, kokusuz ve bomboş kabuk parçalarıdır,yani hiçbir şey. Oysa kendin olmak öyle kolaydır ki, kendin olmanın, şahsiyet sahibi olmanın rahatlığını bir kez tattığında bir daha asla ondan vazgeçemezsin. Kalbinle yaparsın bunu, aklınla değil.”