Hayrettin Orhanoğlu

ben ki ruhumun da gölgesiydim her gölge gibi bakışın gerisinde yalnızca bir gölge olmadan önce dolaşıp durdum hayatın ve ölümün berisinde varamadım kendi yurduma yanlış adımlar attım kimsenin tarafını tutmadığım için ayna tuttum bile bile karanlığın ve aydınlığın yüzüne ne çok doğrular buldum ne çok yanlışlar gibi
Reklam
olası hiçbir kuytuluk yok kaçacak yok işte mecazların arasında var diyebileceğin bir şey kapıların akla açık kalbe kapalı oluşu yıldızların durup dururken yas tutuşu gibi bir şey bu doğrusu hangi yaprak örtüyorsa üstümüzü öyle bir şey bu
Kudüs'ü savunmak onurdur #MescidiAksa

Reader Follow Recommendations

See All
mutlaka bir kez geçeceğiz öleceğimiz yerden bağışla beni kalbinden kimbilir kaç kere geçtim nihayetinde bir aşkın ömrü aşka baktığın kadardır ben aşkı aşk kadar sonsuz bildim her aşk ölümü bir kez yaşamak kadarmış beni bağışla kalbimde aşkım kadar yaşadım yine de ölmedim ölmeyi bilemedim ölümden uzak bir sen vardın sensizlikten bilemedim
Her yakarışın ardında bir yenilgi vardır Yenilgiler büyür büyür de adı aşk olur Her bir dalında iri meyveler durur Güneşe değen her dalda merhamet Geride kalana ah kalbin ateşi vurur Bakışınla ruhumda açan nefret kurur Rüzgâr, yüzüme bak zaman hep beni mi bulur? Bu çöl de durur durur içimde mi yorulur? (mutsuzluk komedyası adlı kitabımdan)
Reklam
Reklam
Reklam