Butimar
@Hazniye_Nas
öğretmen
van
147 reader point
Joined on December 2018
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Güven içinde olduğumu bilmem hiç
Sevildiğimi, önem verildiğimi
Benim başkalarını aradığım gibi
Arandığımı bilmem…
Dünyanın bütün suçlarını işlemiş
Bütün yanlışlarını ben yapmışım gibi
Yaptığım her işten tedirgin oluyorum.
İçimde sürekli bir horlanma korkusu
Bir kekeme tutukluğu ürkek dilimde
En iyi bildiğim konuda bile
Çekine çekine konuşuyorum.
Çekilip sonra kabuğuma küskünlüğün
Kendime düşlerden sığınaklar kuruyorum
Kırık dökük izleriyle hayatın.
Usul sesli içe değen incecik
Bir şarkı büyütüyorum, ömrüme benzeyen…
Sabah kadar uçuk, akşam kadar acı
Rengi dört mevsimin uyumsuz karışımı
Acemi bir şarkı…
Umuda ve gerçeğe böyle katlanıyorum
Şükrü Erbaş
Evet, kirli bir ırmaktır insan. Kirli bir ırmağı içine alması ve bozulmadan kalması için deniz olmalı kişi.
Reader Follow Recommendations
168 syf.
·
Not rated
·
Read in 17 days
Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden.
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken,
Var olan aşınıyor azar azar zamanla.
“Anamın bıraktığı yerden sarıl bana...”
Metin Altıok
İlişkide tüccar mısın, yoldaş mı?
Kendin olarak var olmana önem verildiğini hissetmek sağlıklı ilişkinin vazgeçilmezidir. Birinin eksiğini , ihtiyacını karşılamak için değil, yaşam dansı için berabersiniz. Zamanla müziğin türü ve ritmi değişir ama dans daha derin bir anlam kazanarak devam eder .
Bir ülkenin, bir toplumun geleceğini iki ortamda yaşayan değerler belirler:
Bir; çocuğun içinde yetiştiği aile ortamı. İki; çocuğun eğitildiği sınıf ortamı.
“Ölüm uzun bir süreçtir” diyor Archer, “nalları diken ilk parçan bedenindir.” Anlamı ise şudur: Bunun ötesinde, hayallerin ölmelidir. Sonra umutların. Ve bütün bir ömrü, boktan şeyler öğrenmeye, insanları sevmeye, para kazanmaya ve esasında hepsi tamamen anlamsız bir şeylere sahip olmaya feda ettiğin için duyduğun öfken. Gerçekten de, bedenin ölümü, işin kolay kısmı. Bunun ötesinde, anıların ölmelidir. Ve egon. Gururun ve utancın, tutkun ve umudun..
Dünya denen şey bir dikkat çekme ve bir sesini duyurma savaşından başka bir şey değil.
Acılar Denizi
Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını
Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...
Ümit Yaşar Oğuzcan
Yorgunum,
Kahvem çamur gibi
Batmaya da razıyım
Artık beni anla
Yeter ki sen beni
Hiç yazamayacağım bir romanın kollarına atma.
Hay!
Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da
Çiçekler açsın ruhunuz.