Anladım ki senin gözünde benim zerre kadar değerim yokmuş. İyimiyim, kötümüyüm, ölümüyüm, dirimiyim benden hiçbir haberin yok. Bir kere olsun sormadın herkese vaktin olduda bir bana vaktin olmadı. Herkesi kalbine sığdırdında bir beni sığdıramadın. Herkes için o kadar yolu giderken bana bir adım bile gelmedin. Var olmama rağmen hep yokmuşum gibi davrandın. Ben seni canımdan çok severken sen hep başkalarına gittin. Ben seni çok ama çok sevdim ama sevgime değmedin. keşke öldürseydinde bana bunları yaşatmasaydın. Yüreğimde öyle bir yara açtınki hiçbir zaman kapanmayacak yıllarda geçse hep izi kalacak... canımı bu kadar yakmak seni mutlumu ediyor?
İlk şiirimi paylaştığımda, kimsenin beğenmeyecegini düşünmüştüm. Hatta silecektim. Ama beğenip, güzel yorumlar yaptığınızı görünce tekrardan umudum yeşerdi. İlk şiirime verdiğiniz destek için teşekürler. Sizler için beğenerek yazdığım ikinci şiirimi paylaşıyorum umarım bunuda beğenirsiniz... İYİ OKUMALAR😊
Dünyanın bütün sabahlarına uyandı, dünyanın bütün fincan kahvelerini içip dünyanın bütün kitaplarını okudu. Anladıki dünya; Özgürlüğün gurbeti, yalnızlığın anavatanı ve çaresizliğin başkentiydi...