Herkes en nihayetinde kendisi kadar yalnızdır.
Aramasak yine iyi; biz neyi aradığımızı bile bilmeden yaşıyoruz. Kaybettiklerimizi bilmeden...Sahip olduklarımızla avunarak...Yaldızlı mamüllerin karşısında onlara ulaşamadığımız için kendi kendimize övkünerek...Sadece arıyoruz,neyi aradığımızı bilmeden ; üstelik bulsak, bulduğumuzda aradığımızın kendisi olup olmadığını asla bilemeyeceğimiz şeylerin hakikatinden gafil bir şekilde arıyoruz. Sesimiz eskisi gibi gür değil, çünkü sesimiz artık kendi sesimiz değil.
Seni senden uzaklaştıran ne varsa ondan uzaklaş...
Okur Takip Önerileri
“O zamana kadar bütün insanlardan esirgediğim alaka, hiç kimseye karşı tam manasıyla duymadığım sevgi sanki hep birikmiş ve muazzam bir kütle halinde şimdi bu kadına karşı meydana çıkmıştı.”
Sayfa 83Kitabı okudu
Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında , sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin ?
Ben böyleyim işte! dedi. “Ben garip bir kadınım. Benimle ahbaplık yapmak ya da çok sayıda tahammüle mecbur kalırsınız."
“İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı”
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.