Buse
@Hepsimanyakbunlarinn
Olric...
Eskişehir
Eskişehir, 17 Ekim 1996
41 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Anılarımla da oynamama izin verir misiniz albayım? Oyunlar yazmayacak mıydık albayım? Aklıma takılan anılardan kurtulmama yardım etmeyecek miydiniz?
Sayfa 45
Ağaçlar kuru dallarını uzatarak bulutlardan yağmur bekler
Sayfa 41
Deliler uzun yaşar, budalalar uzun ömürlü olur, aptallar rahat eder.
Sayfa 36
Okur Takip Önerileri
Aynı meyhaneye iki kere girilemiyormuş. (Buna benzer bir felsefe vardı, değil mi albayım?)
Sayfa 33
İnsan birbirine benzeyen bütün yaşantılarını kesintisiz sürdürmeli albayım; çok uzun bir gün boyunca, hayatının bütün içkilerini içmeli mesela.
Sayfa 26
Hayalimdeki günleri bile böyle küçük hesaplarla geçirdim işte albayım. Aklımın içini örümcek ağları sardı; kafamın sandalyelerinde elbiseler, gömlekler, çoraplar birikmeğe başladı; kurduğum hayaller, bir bekar odasının dağınıklığına boğuldu.
Sayfa 24
Bütün hayatımı, en ince ayrıntılarına kadar düşünerek hesapladığım iyiliklerin hayaliyle geçirdim albayım. Artık ne olacaksa olsun istiyorum.
Sayfa 23
Hürriyet, ölümden kaçmak demek değildir. Belki de yalnız ölüme giderken hür olabilir insan.
Sayfa 662
Ne istediğimi bilmiyorum artık sayın insanlar! Beni affedin !
Sayfa 621
Oysa, yaşamış olduğum bir çok yanlışlığı düzeltebilecektim. Bütün ayak izlerimin üzerinden bir daha gidecektim. Yalnız bir kere yaşanıyormuş.
Sayfa 614
Bana yaşamasını öğretmediler. Daha doğrusu, bana her şeyin öğrenilerek yaşanacağını öğrettiler. Yaşanırken öğrenileceğini öğretmediler. Ben de kolayca razı oldum bana öğretilen bu yanlışlara.
Sayfa 611
Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımda kaldım.
Sayfa 598
Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım. Bana acımayın.
Sayfa 594
İnsan bütün geçmişini, düşünme ve çağrışım alışkanlıklarını bir kaç kilometrede atamıyor Olric.
Sayfa 571
Az gelişmiş bir ülkenin fakir bir kültür mirası olurmuş. Bu mirası reddediyorum Olric. Ben Karagöz filan değilim. Herkes birikmiş bizi seyrediyor. Dağılın! Kukla oynatmıyoruz burada. Acı çekiyoruz. Kapı kapı dolaşıp dileniyoruz. Son kapıya geldik. İnsaf sahiplerine sesleniyoruz.
Ey insaf sahipleri! Ben ve Olric sizleri sarsmaya geldik.
Sayfa 542