Sonra, herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım, Sonya. Bir de bunun hiç bir zaman gerçekleşmeyeceğini… İnsanların değişmeyeceğini , onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini…
Merak ediyorum; göz göze gelmeseydik hayatım yine aynı şekilde mi biterdi? Böyle trajik bir sona katlanmak başından beri benim kaderim miydi? Yoksa trajik sonum kaderden çok, kötü tercihlerin bir sonucu muydu?..
Bazı aileler tek bir trajedi bile yaşamayacak kadar şanslı oluyor.
Ama bir de köşe başında onları bekleyen trajedileri olan aileler var. Yanlış gidebilecek şeyler yanlış gidiyor. Sonra giderek kötüleşiyor…
Bu şehre görünmez olmak için taşınmıştım ama kesinlikle etkilenmez değildim. Bu üzerinde çalıştığım bir şeydi. Ayağımın altındaki beton kadar sert olmaya çalışıyordum