“ Anneler gidince…
Ve anne düştü ilkin,
Anne indi demire...
Bir ağıt var çamaşır ipinde bile,
Artık kurşundan gölgeler baba ve kardeşler...
Durup suçluyorlar birbirlerini,
İlerlerken lânetliyor her biri kendisini...
Ali Şeriati insanın dört zindanından bahseder. İnsan; doğa, tarih, toplum ve kendi benliğinin zindanında doğar. İlk üçünden bilimle ama kendi benliğinden ancak aşk ile kurtulabilir. Akıl, insanı diğer canlılardan ve doğadan ayıran üstün bir özelliktir. Aşk ise burada tasavvuf literatüründeki ilahi-rahmani bir enerji manasındadır. İnsanı insan