Bitmiyor, sadece bazen -belki güneşli bir günde veya kalabalık bir gecede- geçtiğini sanıyorsun ama geçmiyor esasında. Alışıyorsun zamanla. Asla bitmiyor.
Bilinmeyen bir el yillar önce bu taş üzerine şu mısraları yazmıştır:
"Uyuyor!
Zalim kaderine rağmen yaşamıştı,
Meleği terkedince o da öldü,
Günün geceye dönüşmesi gibi,
Bu iş kendiliğinden oluverdi."
Koşmaya gücü yetmeyenlerin adımlarını kabul buyurana, yelkovanın bir adım ilerleyişindeki sabırla akrebin peşi sıra gezinişindeki gayreti aynı neticeye kavuşturana şükürler olsun.