Pazar ve ertesi
Çakma şairim ben
Yazıları orada burada savruk
Güneşin cayır cayır yaktığı
Sonrası hep sıcak diyeceğim
Günlerin gün olup uzadığı
Bu sene de olmadı
Bir şarkı bile yok artık
İştahla söylediğim
Tamam, haklısınız
Yalnız ben kaybettim.
09.06.2024.
Kazuo Ishiguro'nun ilk romanı Uzak Tepeler...
Dağınık bir puzzle'a bakıp resmin tamamını detaylarıyla görmek gibi bir deneyimdi benim için.
Biraz spoiler içerecek yorumlarım mecburen ;)
Kitabın başından sonuna olanca ağır dram ve travmalar o kadar dingin bir atmosferde hikaye edilmiş ki okuyucunun ciğerini sökme çabasına girmeden
İzmir’in Yahudi iç göçüyle yersiz yurtsuz gayrimüslimlerden biri, romantik/eğlenceli müzikallerin aranılan ismi Karantinalı Despina’nın şiiri bu. Karantina: Askeri hastanenin karantina merkezi olarak kullanılmasıyla adını buradan alan güzide semtimize söylenirdi. Despina gayrimüslim, vatanına ihanet etmesi muhtemel hem “öteki” hem Karantina’lı, hastalıklı, ve tecrit edilmesi gereken... Bu yüzden, “Yunan miralayı ile bir İspilandit Palas’ta sevişmeleri gayet olağan:))
Şiirde bile ötekileştirme var, maalesef:(
“demlendikçe yalnızlığı aydınlanıyor muammer bey/ olmayacak şey bir insanın bir insanı anlaması”