Hüsna Kartal
@HusnaKartal
Endüstri Mühendisi
İstanbul
26 Ekim
2 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
" İlk uyandığın anda zihnin henüz dünyanın kirlerine bulaşmamışken düşünüp yorumlamalısın rüyalarını bunu unutma. "
Sayfa 139Kitabı okuyor
" İnsanı ayakta tutan şeyin adıydı umut, bunu biliyordu. Umut, içinde cesareti, heyacanı ve dirayeti de barındırıyordu ve bunların kaybedilmesi insanda öldürücü etki yapabiliyordu. "
Sayfa 127Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
" Tanrıya olan iman hayat demekti, yaşamak demekti, aşk ve merhamet demekti. Herkesin imana ihtiyacı vardı ona göre ve imanı olmayanlar karanlıkta yol bulmaya çalışan ama bir türlü doğru yönü kestiremeyen körler gibiydi. İnsanları en kötü anlarında bile işte bu iman ve inanç ayakta tutuyordu. "
Sayfa 120Kitabı okuyor
" İnsanları kazanmak istiyorsanız ilk önce onların kalplerine ulaşmalısınız, sonra zaten fikirlerinizi önemserler. "
Sayfa 97 - Vadi YayınlarıKitabı okuyor
" Eşyaların da bir ruhu olduğuna inanırdı Rosa. Onların da canı sıkılabilirdi, bunun için de şöyle ara sıra yerleri değiştirilse hani ve evi başka bir açıdan görseler fena mı olur diye düşünür ve bazen küçük dokunuşlarda bulunurdu onlara. "
Sayfa 45Kitabı okuyor
" Yalnızlık kalbimizde Tanrıyla karşılaştığımız yerin diğer adıydı. "
Sayfa 34Kitabı okuyor
"Elvira, ağlamak istediği zaman gözyaşlarının akmasına engel olmaması gerektiğini de öğretmişti ona. İnsanın gözyaşlarına engel olması, çektiği acıya saygısızlıktı çünkü."
Sayfa 28Kitabı okuyor
"... Tanrı 'nın gizemli yolları, kalbini O'na açanlara bilimden daha çok şey öğretir. "
Sayfa 23 - Vadi YayınlarıKitabı okuyor
Az önce bağırdığı için biraz mahcuptu Tanya, yine de konuştu:
" Bazen de bağırmak gerekir ama..."
" Evet, ama yalnızca uzaktakilere bağırılır unutma. Hemen yakınındaki insana neden bağırma ihtiyacı duyar ki insan?"
"Çünkü bazen yanımızdaki insanlar da bizi çileden çıkartacak kadar sağır olabiliyorlar."
"Hah işte şimdi oldu. Ama o anlarda duymayan insanların kulakları değil kalpleri, yalnızca kalpleri. Ve sen kalplerinizin arasına mesafe girdiğini hissettiğinde, yanındakine kendi kalbinden geçenleri duyurmak için bağırmaya başlarsın. Öteki kalbe ulaşmanın nafile çabasıdır bu. Kalpleri birbirine yakın olan insan bağırmaya ihtiyaç duymazlar Tanya, hatta çoğu zaman konuşmaya bile..."
Sayfa 21 - Vadi YayınlarıKitabı okuyor