“Kağıt bir gemidir devrim
bütün gemiler
hurdaya çıksa da sonunda
taşıdığı özgürlük şiiriyle
batmadan yüzer nicedir
dünya sularında
kim bilir kaç yunus görmüş
kaç deniz gezmiş.”
Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen?
Gece midir seni bana düşündüren yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?
Yoruldum işte..
Düşünmekten de yoruldum,
Üzülmekten de..
Beklemekten de yoruldum,
Özlemekten de..
Affetmekten de yoruldum,
Boş vermekten de..
Direnmekten de yoruldum,
Güçlü görünmekten de...
Umuttan
En çok ta ondan yoruldum..
Şöyle sessiz bir yerde,
Birazcık dinlenmek istiyorum..
Kurudum da kadid oldum kumlarda
Bir sefer bekleye bekleye her gün ben.
Enginlerden bir rüzgâr esmez mi serin serin
Pul pul ürperişler geçer içimden.
Bir gün atlayıveresim gelir şu kıyılardan
Işıl ışıl yeşil yeşil sulara.
Al başını çek git, der deli gönül
Verip kendini bir büyük rüzgâra!
Ta yanıbaşında durup da böyle
Hasretini çektiğin şeylere
Çok yorgunum
Beni bekleme kaptan
Seyir defterini başkası yazsın
Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman
Beni o limana
Çıkaramazsın
Çok yorgunum
Beni bekleme kaptan