Bana en çok ihtiyaç duydukları anda kardeşlerime sırtımı dönmüştüm çünkü onlarda fark edeceğim değişimden korkmuştum. Sevdiğim insanların zamanla değişeceğini kabul etmek istememiştim. Belki de sorun yoktu, tıpkı ağaçların istedikleri şekil ve yönde gelişmesinde, nehirlerin kendi yollarını çizerek yaşamı beraberinde getirmesine, gün batımının renklerinin bir günden diğerine farklı zevkler vermesinde olmadığı gibi...