Yaram Yarimdir
Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Ömür çarpar duvarlara, sokaklara, Yağmurlu gecenin altında saklandığımız kuytuya..
Sarmalayan sevdamıydı, yoksa kolların mı?
Dilden döküldü o an, aşkın itirafı...
Ateşten gömlek mi giyindik üstümüze
Bizi yakan ne bu sevda selinde..
Tutulmuş dil, söylenmez sözlere gebe..
Çığlık kopar yüreğinden duyarım sessizce..
Sen bana sevdalı, ben sana yaralı..
Kördüğüm olmuşuz, bahtı karalı..
Kenetlanmiş iki yürek korkmaz fırtınadan..
Ne yardan geçilir, ne yaradan
Bir tek o duyar sessizliği..
Bizi bilen birtek Yaradan..
Sesini özlüyorum da bir gül dikiyorum rüzgarın koynuna Sen susunca bir fırtına başlıyor.
Beni içine çeken
Sığınıyorum bir örümcek ağı gibi takıldığım hayaline
Ellerin yeşil bir rüyanın düğünü
Bir ihtilaldir yokluğun
Bütün krallıkları parçalayan
Özgürlük egemen gözlerin ile beraber
Sesini özleyince
Bir ceylan kaçıyor korkudan
Yüreği ellerinde çarpıyor
Ta içime sinmişsin duman karası gibi
Hem zehirleyen hem yaşatan
seninle gezmediğim bir sokak var içimde, seninle gitmediğim bir yolculuk var daha, seninle geçirmediğim günler ve geceler var,
seninle paylaşmadığım aşkım var daha."
İZAH
Sesini duymak,
Kapalı gözlerin ardından,
Denizin dalgalarını dinlemek gibi.
Yüzünü görmek,
Yaz yağmurunun ardından,
Islak toprak kokusunu solumak gibi.
Sana dokunmak,
Kalbimi avuçlarında,
Gönlümü parmak uçlarında hissetmek gibi.
Seni düşlemek,
En mutsuz günde,
Gülümsemenin tadını özümsemek gibi.
Seninle yaşamak,
Seninle sonsuzluğa dirileceğini,
Bile bile ölmek gibi.
Seni sevmek,
Seni sevmenin benzeri yok,
Senin gibi...
MAHZEN
Oyun mu sandın yaktığın alevi
Ne faili belli ne mertebesi.
Kafesinde sıkışmış kırılgan bir kalp.
Ne ilacı belli ne reçetesi...
Kalem kırık hastalanmış şiirler.
Şarkı olsam susar tüm türküler
Gönül mahzeninde yıllanır bir sevda Takvim yaprak döker, bozulur saatler.
Değmez dediğimiz herşey aslında değmiştir cana.
Alıp götürdükleri kadar, besler bıraktıkları da..
O yüzden yaşanan her acıdan da ne öğrendiğinde de bak