Sabitlenmiş gönderi
Ayın solgun ışığında sen oyununu oynuyorum. Her kimsem ben. Sen her kimsen. Nerede olduğuma, kim olduğuma, nereye gittiğime dair tüm fikrimi yutuyor karanlık. Yıldızların arasında yürüyorum gök boyunca... Ayın altında bir düşler teslisi.
Sevgilim, sevgilim
nedir sevdiğim ve
neredesin sen?
Odağımı yitirdim
Dünyayla savaşırken.
Düşler çarpıp şakırdar
ve parçalanırlar --
ve bir yeryüzü cenneti
denediğim.
Sayfa 152 - METİS YAYINLARIKitabı okudu
168 syf.
8/10 puan verdi
Reader Follow Recommendations
Bir düşün kaç kişiyiz bildirilerde
şimdilik kaç paralığız hele akşam olunca
bunca sütsüzün kahrını çektik düşün ki
gene de soluğumuz
bir orman yangını sanılır oralarda buralarda...
Fakat her şey geçer. Her şey unutulur.
Sayfa 61Kitabı okudu
İçimdeki duygu kıpırtıları azaldıkça yaşamın son sürat aktığı yere doğru çekiliyordum bende.
Yüzü, belleğimdeki bütün öteki yüzleri siliyor, yok ediyordu
Vazgeçebilir miydim tamamen? Ama onu tekrar görmek, benim elimde olan bir şey değildi. Azap çeken bir ruh gibi bekliyor, kolluyor, arıyordum, lâkin boşuna!
Lakin tek korkum: yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.