Umay
@Ilkyaz_
Lisans
39 reader point
Joined on May 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Mumyalara aşık olur kimi, kimi de hortlaklara; ikisi de aynı ölçüde düşmandır ete ve kana -ah nasıl ikisi de ters gelir beğenime! Çünkü kanı severim ben...
Daha da çok tiksinirim tüm salya yalayıcılardan; ve insanların arasındaki en iğrenç hayvana otlakçı adını verdim ben; sevmek istemiyordu ama yine de sevgi sayesinde geçinmek istiyordu.
Mutsuz
Sayfa 195Kitabı okudu
Yükümlülük, yaşamlarımızda dengesini gözetmemiz gereken zorlu bir olgudur.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Birçoğumuz, başkalarına yönelik yükümlülüklerimizin sınırını tanımlamakta zorlanırız. Yükümlülük anlayışımız, özsaygı ve kişisel sorumluluk anlayışımızdan güçlüyse şantajcılar bunu kolayca kullanabilirler.
Sayfa 77Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Psikoloji
Yakın ilişkiler en güçlü korkularımızı ortaya çıkarır, çünkü en incinebilir olduğumuz ilişkilerdir.
Sayfa 68Kitabı okuyor
Her tür ilişkide duygusal şantaj belirtilerini farkettiğinizde, altınızdaki halının çekilmekte olduğunu hissedebilirsiniz.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Bir yandan duygusal şantaja yatkın durumları gözlerken, diğer yandan da belirti ve niyetleri yoklarken başka bir soru soruyorum: Bu ilişkide ne kadar esnekliğe sahibim ve izin veriyorum?
Sayfa 34Kitabı okuyor
"Hiç kimsenin yararlanabileceğinden fazlasını tekeline alma hakkı yoktur. Milyonlarca insan açlıktan ölürken, zenginlerin yoksullara verdikleri şeyler; kusursuz bir iyilik değil, kusurlu bir haktır."
/Percy Bysshe Shelley
öldü, kim ısıtır artık onun ellerini
suların aynasında üşüyen ellerini
suların saygısıyla üşüyen ellerini.
onlara dayanıyorum yürekli savaşçılara
saçları uzun bir unutkanlıkla örülmüş
kanlarının ardında tehlikeler yürüyen
korkunun gözlerini aradığı omuzlarında
gittiler, yittiler arasında boğuk seslerinin
tozuyan atlarının yelelerine baktılar
ve sen oldun ve seni gördüm,
eğninde bir mavi gözlerin vardı.
ya güneş ya da morluk onu ben yağmurladım
takvimlere kinle baktığı zamansızlık içinde
belki de yumuşak tüylerini öptü akşamın
ya da oğlaklar sığınıyor çiçekliğine
yine bir güz büyümekte kanında gölgelerin
o üzünç orduları tarlalar çiğnemekte
bak,
ölüm güzü kıskanıyor
mevsimi aşka çağıran kuşların nerde senin
güzel değdirmeyen ellerin nerde?
kapıların olurdu korkudan çok denizlere açılan
o denize açılan ellerin nerde şimdi
Ölüler beni serinliğe yakıştıramaz
çünkü hiç kimse çıkmak istemez bu mevsimden dışarı
çünkü bitkinliklerini günden saklar ekinler
ekinler çocukların en rahat uykuları
Bir kağıt parçasına gönülsüzce şu itirafı yazmıştı:
"Kendimi haklı çıkaramıyorum."
Sayfa 10
