Sonsuz ahiret hayatının başlamasına saatler veya nefesler kalmıştır.
Hayatının sonlarına doğru bir gece yatsı namazını kıldıktan sonra ashâbına yönelerek şöyle buyurmuştu:
"Bu geceyi görüyorsunuz ya, bu geceden itibaren yüz yıl sonra yeryüzünde bulunanlardan kimse kalmayacaktır."
O gün yeryüzünde bulunanlara işaret ediliyor.
Ebû Mûsâ (Rodiyallahü Anh)dan rivayet edildiğine göre Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem):
"Muhakkak ki mü'mîn (diğer mümin için) duvar gibidir. (Şöyle ki) Duvarın bir kısmı diğer bir kısmını sımsıkı tutar" buyurduğunda parmaklarını birbirine kenetledi.
Bu hadîsi şerîf müslümanların her yerde birbirini tutmaları ve birbirine bağlı olmaları lüzumunu beyan etmektedir. Çünkü aralarında birlik olmayan millet ve cemaatler, daima felaket içinde olup perişanlıktan kurtulamazlar.
Ebû Hüreyre (Radıyallahü Anh)dan rivâyetle Peygamberimiz (sallallahü Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "Nefsim elinde olan Allah'a yemin ederim ki; biriniz, Ben kendisine babasından ve evladından daha sevgili olmadıkça (kâmil manada) îmân etmiş olamaz."
Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem), bu hadisi şerif ile ümmetinin kendisine sevgi beslemesini tavsiye etmiştir. Zirâ Şeriat'ın sahibi olan Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)i sevemeyen O'nun Şeriat'ı ile seve seve amel edemez. Şeriat'ı ile amel etmemek sonsuz bir hüsrana, amel etmek ise; ebedi bir saadete sebep olur. Ve bu tavsiye de ümmetinin menfaati için olup Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)in şahsına ait hiçbir menfaati yoktur.
Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)i kendi nefsinden fazla sevmesi, bütün insanlara vâciptir. Binâenaleyh kişi, Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)in emrini, ana-babasının emrine ve kendi arzusuna tercih etmesi de lâzımdır.
Şu halde; Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve sellem)in emrini bunların üzerine ve sünnetini de sünnet olmayan şeyler üzerine tercih etmesi Resûlullah Sallallahü Aleyhi ve Sellem)i sevmenin alâmet ve delili sayılmıştır.