Küçük bir oda, masa başında saçılmış olan düşünceler ve onlara iştirak eden ıslak kağıtlar.Ve uzaklarda tüten buram buram bir mercimek çorbası.
Odanın tam ortasında duruyordu,açtı düşünnceleeri sahipsizdi, kimsesizdi.Yarı yolda kalmış, ıssız sokakalarda hırpalanmış,sessizliğine maphus olmuş bir adam duruyordu sokağın ortasında.Bazen nereye gideceğini bilemeden yürüyordu bazende "Yazmam gerekiyor, diyordu. Kendisini teselli edermişcesine.
Kalacağı parayı kazanabilirdi, tek çaresi vardı yazmak, vazgeçmemek.Önündeki kapılar kapalıydı belki de yanlış yerinde duruyordu.Keşfedememişti.
Kim bilir ne zamandan beri açtı, günler birbirini kovalarken açlığı beynine tuhaf oyunlar oynuyor, takati tükenene kadar yazıyordu.Biraz para kazanırsa odasının parasını ödeyebilir,kendisi bir yere ait olabilirdi.
Ait olma hissi ona o kadar uzak gelmiştiki, bilmiyordu.Ilk defa tadıcağı vakit yine sokaklara terkedilmişti.Sokaklr tanıyordu onu, adını patikaların derinliğine işlenmişti.Bir daha silinmemek üzere.
(Bilgiye)Aç, sahipsiz bir yazarın yazdıklarından izdüşümler..
Okudukça açlığın keskinleştiği dakikalara şahit olduğum vakitler, iç bulantılar ve her dakikaya inat verilen emek beni derinden etkiledi.
Okuyacaklara şimdiden iyi okumalar..
