Ahmet Ümit kitaplarını okurken dış dünyadan soyutlanarak kitabın içinde yaşadığımı hissediyorum. Yazarın anlatımı merakımı diri tutarak, kitabı bir solukta bitirmemi sağlıyor. Ayrıca Ahmet Ümit sıradan polisiye romanları yazmıyor, kitaptan çıkaracağımız bir ders muhakkak oluyor.
.
.
Psikoloğa gerçek hastalar değil onların hasta ettiği insanlar gider. Benzer bir durum suçlular için de geçerlidir belki, elbette bu durum suç işlemeyi meşru kılmaz ama bakış açımızı genişletir.Böyle düşünerek suçlularla empati kurabiliriz fakat bunu yaparken masumlara da yazık etmememiz gerekir.
Kırlangıç Çığlığı bu çelişkili durumu kitapta gözler önüne sererek dengeyi kurmanın ne kadar zor olduğunu da anlatıyor.