Bütün acılar korkaktır, yaşama karşı duyulan aşırı arzu karşısında acı geriler. Çünkü yaşama arzusu, düşüncelerimizde varolan ölüm arzusundan çok daha güçlü şekilde bedenimizin her zerresinde mevcuttur.
Dünyaya geldikten sonra yaşamamıza yetecek kadar yiyecek verirler; ayakta kalanlarımızı canı çıkana kadar çalıştırırlar; işlerine yaramaz duruma geldiğimizde de korkunç bir acımasızlıkla boğazlarlar.