Mrt
@JonSnow4
107 reader point
Joined on May 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
bak ben sana bir caddeyim
üzerimden geçtiğin her sabah,
bir ağacım ben sana, bir akasya,
gölgemde otobüs beklediğin.
Birleşince kısa devre yapan parmak uçlarımız öldü önce. sonra yeşil öldü benim için sonra kahverengi. sonra ilk öpüştüğümüz yeri kalbinden bıçakladılar. on iki yıl geçti susmak ne kısaymış. sen böyle ne güzel sonsuza kadar susalım diyorsun. sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim bunu da biliyorsun.
sen gittin ve herkes ölmeye başladı"
Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi...
Reader Follow Recommendations
Naftalinledim bende kalan yün kazağını
söylemiş miydim size
naftalin
ki güvelere karşı kullandığı
kimyasal silahıdır
anıların
Bir o gülüşü kaldı Şimdi duvarımda Görmeye ömrümü adak sunduğum Bir o gülüşü.. Çın çın Sesi yüreğimin kıyılarını döven Üşüdükçe anısıyla ısındığım.
Yokluğundan ders almamış bir acemi aşığınım
Ellerince verilmiş tasdikname sayıyorum
Cikmayan kalp lekelerimi.
Şimdi çok daha iyi anlıyorum ki
Senden mezun olunmuyor.
Senden mezun olmak
İşsiz kalmaktir.
“Tamam, dedi, bildim seni. Bulmak kalıyor geriye. Bilmem bana ne zaman geleceksin? Ama muhakkak ki çöllerden geleceksin.”
Sen suretsin o asıl. Sen fersin O mana.
Sen bedensin o ruh. Sen gurbetsin O yurt.
Sen parçasın o bütün. Sen gölgesin O ışık.
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster,kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?
Uyuyorsun şimdi. Ya da uyuyacaksın birazdan. Uyu kuzum. Ama bir taraftan da beni dinle. İkisini birden nasıl yapayım deme, yaparsın sen. Senden önce sevdiğim kadın uyurken bile dinlermiş beni. Her ağladığımda yatağından fırlayıp kucaklar, öper, emzirir, tekrar uyutana kadar başımda beklermiş. Annemmiş..
Bilerek mi yanına
almadın giderken
başının yastıkta
bıraktığı
çukuru
Güveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
çukur
O bir çay istemişti, trenin içinde
biz tren yolcusuyduk, çölün içinde
ben yalnız kalmıştım, senin içinde
oysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni!
aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin
Dünya ne ki sevgilim,
Benim sana yaptığım kubbe yanında?
Düşsün, olsun, bırak,
içinde yıldızlar patlıyor.
Kolaydır inanmak kadar inanmamak da.
İster sal kendini dünyaya, ister kal yanımda
Her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni
Yoluna baş koymak diyoruz
Biz barbarlar buna
ne çok melek var yüzünde, tebessümün için binlercesi çalışıyor olmalı.
Sen İsâ’sın, ben kuşunum; sen çamurdan bir kuş yaptın
Bana bir nefes üflersen bak nasıl gökte uçarım!