"Masanın başında bir efendi oturmazsa,evin içinde ve dışında olanları kontrol etmezse en çılgınca davranan kendini en büyük,en alçak olan kendini en iyi sanır."
"Kadının korkmuş olması örümcekten bir kez daha bahsedebilmeleri için bahane olmuştu ve bu hoşlarına gitmişti zira bir mesele bir kez ruhumuza dokundu mu ondan kurtulmak kolay olmaz."
"Ama önce dünyaya vampir olarak gideceksin,
Kabrinden bir hışımla çıkacak cesedin;
Bir hayalet gibi musallat olacaksın yuvana,
Kanını emeceksin kendi ırkından her kim varsa;
"Kader düzelebilir ve yetingenlik ondan çok şey talep etmez;fakat ahmak her zaman ahmaktır ve ruhsuz bir hödük sonsuza dek ruhsuz bir hödük olarak kalır,isterse cennette çevresini huriler sarsın."En büyük mutluluk,kişiliktir."
İşte o an Punk her şeyi olduğu gibi bırakıp çarçabuk evin yolunu tutmuştu.Üç gün süren bu dönüş yolunu yalnızca damarlarında Kızılderili kanı akan birinin becerebileceği bir sürat ve azimle katetmişti.Koca bir ırkın ruhuna işlemiş bir korkuydu ona bu uğurda güç veren.Tüm bunların ne anlama geldiğini biliyordu ne de olsa.Défago"Wendigo'yu görmüştü."