Yunus Kaya
@K_Yunus
Dağlar benim, şehirler sizin olsun.
86 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yalnız sana...
Sen o güzel gözlerinle büyüledin beni
En karanlık anda sevdirdin kendini
Nedir aşk diye sorsalar bana
İsminden bahsederim onlara
Çoçuk gibi masumca hayalimsin
O kadar ki inanılmaz ve eşsizsin
Kavuşmak, tek hayalim oldu benim için
Seni günün her değişiminde anıyorum
Evrenin değirmen taşı gibi dönüşünde
Vuslatla sana sarılmayı bekliyorum
İsmini her aldığım nefeste
Yüreğimde, en derin yerinde hissediyorum
Oysa biz deli aşıklar tek bir bedende
Rüzgarın esintisi ile uçurtmam, uçuyorum
Ummansız diyarlar üzerinde
Maviliklere yelken açıyorum
Kaptan bey çevirmiş dümenini, dalgalarla
Üzerimizde yağan yağmurla
Bulutların o ahengiyle
Rüyalarında içindeki anılan aşklarla
Aşılamış onca hayatlarla
Mazimdeki güzel bakışalım yalnız sana aşığım.
Dünya rayından çıkmış bir tren gibi ne zaman kaza yapacağı belli değil.
Ne güneşsin benim için ne de ay bu küçük olan dünyada. Yıldızım dedin saçma dilekler için gökyüzünden kaydın yer yüzüne. Su gibiyim, bana muhtaç kalırsın dedin buharlaşıp uçtun be.
Okur Takip Önerileri
Ya kor alevlere teslim olacağız bu sevda denilen yolda ya da buz olup paramparça...
Gökyüzü gibiyiz ne zaman güneşli ne zaman yağmurlu ve ne zamanda fırtına koparacağımız belli olmaz.
Nedense geceleri uyuyamayan insanları düşünüyorum, acaba bende dahil bu grup neden düşüncelerde gecelerini uykusuz geçiriyor.
İnsanlığı öldüren şeylerin başında yine insanların gelmesi çok garip.
İnsanız; çoçukluğumuzdan itibaren hayatın bir çok yüzüyle karşılaştık, sevdalandık, yeri geldik bu sevda ağladık, yeri geldi güldük. Bana sorsalar kader dediğin nedir? Derim ki hayatımda daha ne göreceğim dediğinde görmediğin, yaşamadığın olayları görüp yaşamakmış. Hep hayal kurarız, bende kurdum şimdi bu hayaller, için farkında olmadan kaderin beni hazırladığını farkettim. Empati kurmayı da bu süreçte öğrendim. Hayatımızın nasıl bir aldanmışlık olduğunu, gözümüzün önündeki gerçeklere gözümüzü kapattığımızı farkettim. Onsuz yaşanmaz, onsuz yapılmaz dediğim her şeyin onlar olmadan da yapıldığını gördüm. Çevremizde kalbi güzel olan insanların var olduğunu ve bu insanların ben şehirdeyken nasıl bu zorluklarla yaşadığını görünce şaşırırdım. Şimdi onları daha iyi anlıyorum. Çünkü her insan kaldırabileceği yükü sırtlanırmış. Mutlu olmak için hiçbir şeye sahip olmamız gerekmediğini anladım. Hayat bir kitaptır, herkes bu kitaptan farklı düşünceler çıkarabilir, farklı anlamlar yükleyebilir.
Bazı dostluklar vardır ki yeri gelince bırakılmalı yolunda...
Karakterleri bozuk bazı insanlar vardır kaya gibi sağlam olduğunu düşünür hayatta, hatta görünüşte de öyledir. Ama şöyle bir durum elinizde bir balyoz ile doğru noktalarından vurursanız sadece toprak parçasısı olduğunu anlarsınız.
Gökyüzündeki yıldızlar gibiyiz bir yerlere dağılmış bir yerlerde kendi başımıza parlamaya çalışıyoruz.
Bazen bizim ruh hallerimize göre dinlediğimiz müzikler vardır ya, hem de ruhumuzu beslediğini söylerler. İşte ruhumuzu besleyen insanlar da bu müzikler gibi olsa... Güzel tonlarıyla, onları saatlerce dinlesek.
Ne güzel geldin kışın karların ve buzulların eşsiz parıltısını ortaya çıkaran güneş gibi.