Kübra Zoroğlu
@K_zoroglu
~°Hayaller sizi mükemmelleştirir, cesaret mucizeler katar °~
Hukuk
44 reader point
Joined on April 2020
Şu anda okuduğu kitap
Soğukkanlı, ekonomi biliminde kullanıldığı anlamda, "rasyonel" hesaplar gösteriyor ki, gelişmekte olan ülkelerin birçoğu -bir mucize olmazsa- hep "gelişmekte olan ülkeler" kalmaya mahkumdurlar.
Platon, demokrasi "çok hoş bir siyasal düzendir, anarşik ve rengârenktir, eşit olanlara ve olmayalara aynı şekilde, ayrım yapmaksızın, bir tür eşitlik atfeder.
"Aydınlanma nedir?" sorusuna Kant'ın verdiği cevap kısaca şudur: Aydınlanma, insanın kendi kabahati sonucu ortaya çıkan ergin olmama durumunu aşmasıdır. Ergin olmama, kişinin kendi anlama yeteneğini başkasının yol göstericiliği olmadan kullanamaması demektir. Kendi kabahati olması da, bu ergin olmamanın, anlama yeteneğinin eksikliğinden değil, başkasının yol göstericiliği olmadan bu yeteneği kullanma kararlılığı ve cesareti eksikliğinden kaynaklanması demektir
Reader Follow Recommendations
Salt arayan kişi, ne yönü, ne yolu, ne yeri bulabilir: Ancak bir yerden ayrılabilendir, yolu bulabilen - ne aradığını 'bilen' değil, nereden ayrılacağına karar verebilen...
Bizim de başımıza gelebilir diye değil, insan olduğumuz için insan haklarını korumamız gerekiyor. Bu bilince ulaşabilmenin ana yolu da, etik temelli insan hakları eğitiminden geçer. Bu eğitimle, dünyanın cennete dönüşeceğini, insan hakları ihlallerinin ortadan kalkacağını düşündüğüm sanılmasın. Bu, bitmeyecek bir çabadır. Ancak unutmayalım ki, kendi insan onurumuzu koruyan ve zedeleyen, uğradıklarımız değil, kendimizle ve başka insanlarla ilişkilerimizde kendi yaptıklarımızdır.
Öğretilebilecek olan, bazı kişi özelliklerinin başka bazı kişi özelliklerinden farkı, değer farkı; yani kişilerin yaşamı için önemi ve anlamıdır. Bunun ötesi, bu bilgilerle donatılmış kişilerin kendilerine kalıyor. Çünkü kişiler bazı ahlak kurallarına göre davranmaya zorlanabilirler, ama etik bilginin gerektirdiği biçimde istemeye ve eylemeye zorlanamazlar.
Saygı konusu olan birer insan olarak kişilerdir; düşünceler, kültürel ve diğer deney kaynaklı normlar, inançlar değil. Düşünceler, normlar ise, saygı konusu değil, epistemolojik - aksiyolojik değerlendirme konusudur.
İnsan onuruna, kendi onurumuza, uğradıklarımızla değil, yaptıklarımızla zarar veririz çünkü yaptıklarımızdan sorumluyuz (...) Başka insanlarla ilişkilerimizde insan onurunun gerektirdiği gibi eylemde bulunmak, eylemimiz başkasına yönelse de, kendimizle ilişkimizin bir sonucudur.
Yirmibirinci Yüzyılın başında açık kavranılmış insan haklarını içtenlikle korumaya çalışmak, "kendi başına bir varlık olarak devlet" le kafalarımızda ve gerçeklikte baş edebilmede en umutlu yol olarak görünüyor. Bu yolu, insan hakları retoriğinin ötesinde, deneyebilir miyiz acaba ?
Bir ülkede, bugün devletin bu iki işlevi (1-yurttaşlar arası ilişkileri temel kişi hakları hesaba katarak düzenlemek 2- yurttaşların temel haklarına ilişkin ihtiyaçlarını eşitçe karşılayabilecek kurum ve kuruluşlar kurmak ve işletmek) bilinçli olarak yerine getirilmeye çalışılmadıkça, yurttaşların yurttaşları ve bu arada devleti, en darından en geniş anlamına kadar sömürmeleri ve sosyal adaletsizliğin egemen olması kaçınılmaz olur.
... sosyal ve ekonomik haklar "korunmaz" bir anlamda; ancak tanınır, ya da sık sık söylendiği gibi "alınır". Bu tür tanınan hakları bütün yurttaşlar eşitçe paylaştığı yerde, bazı insan hakları korunmuş oluyor; eşitçe paylaşmadığı yerde ise insanın olanaklarının gerçekleştirilmesi için koşullar yoktur demektir.
Aşık olduğun zaman gözlerin daha iyi görmüyor belki ama bir yerlere çarpmaktan daha az korkuyorsun.
