Murat
@Kaizen06
Kelimelik - KaizenGS
Ankara/Muş
692 reader point
Joined on August 2019
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sar mı kozy Nicolas..¿
Yeni yılın ilk kitabı, ayrıca okuduğum 
Dövüş Kulübü 2 (Toplu Set) ve 
Türlerin Kökeni (Manga)’nden üçüncü çizgi roman.. beğendim ama okumaya devam eder miyim bilmiyorum, denk gelirse neden olmasın..¿
Marco’nun hayatına, psikolojik süreçlerine, çocukluğuna, iş hayatına, bütün ilişkilerine ve kendince zaferlerine tanık olacağınız, dönemin Fransız siyasetine ve seçimlerine de değinen keyifle okunası bir kitaptı benim için..
Kitabı farketmemi sağlayan, buna vesile olan inceleme yazısını da #119887252 eklemiş bulunayım..
Kendi 
Sıradan Zaferler’nizi kazanmanız dileğimle..
…Adından çok denli bağımsız…
Türü : Edebiyat&Roman
İçerik : Aşk
Siyaset&Politika
Çin tarihi
Sosyoloji&Psikoloji
Felsefe
Ben şimdi ne okuyacağım derseniz bu gibi içeriklerden oluşan, okuması kolay, devrimci, edebi bir şaheser diyebilirim.
Bir bakıyorsunuz at kişileştirilmiş ve onunla sohbet ediyor kahramanımız, bir bakıyorsunuz 
Murat Menteş’in 
Derde Deva Randevu‘su gibi Marks’la sohbet ediyor. Kitaba kadın/erkek ilişkileri de her iki tarafın gözünden, tüm çatışmalarıyla, iç savaşlarıyla, aşk ve nefretleriyle çok naif bir şekilde dahil oluyor. Dahil oluyor diyorum çünkü başta da belirttiğim içerikler içinde çok büyük bir yer teşkil etmiyor eserde.
En nihayetinde yazdığı inceleme yazısıyla bu eserle tanışmama vesile olan 
Tuğba’ya teşekkür ederek yorumumu yazarın okuruna notuyla bitiriyorum.
”Çin gizemli bir ülke. Anlaşılması güç; yabancılar için olduğu gibi Çinliler için de tam bir bilmece. Ona böylesine çekici yapansa, işte bu anlaşılmazlığı. Bu kitap bilmecenin yanıtı için birkaç ipucu veriyor. Umarım her okur kendi yanıtını bulur.”
Cang Şianliyen
Kasım 1986
Reader Follow Recommendations
“Şu zalim dünyada hiçbir şey kalıcı değildir, dertlerimiz bile.”
Dayım, çocukluğumun ilk siyasalı…
Sene 93 bir Pazar sabahı Ankara kar altında…
Malum tarih, malum olay…
Çok küçüktüm o zamanlar, dayım köy - ilçe yolcu servisi yapardı, arabasının arkasına da Uğur Mumcu’nun büyükçe bir fotoğrafını asmıştı, tabi onun kim olduğunu, 93 yılında olan olayları vs. çok sonraları öğrendim…
Uğur Mumcu biraz da benim dayım oluyor o nedenle…
Adını yıllardır duyduğum Sakıncalı Piyade’yi okurken sıkılacağımı düşünmüştüm ama tam tersine büyük bir keyifle okudum. 
Aziz Nesin bile yazdığı önsözünde “Kendi yazdıklarıma gülemem. Ama senin yazdıklarını gülerek okudum. Acı acı gülmek deyimi vardır ya, işte öyle acı acı güldüm.” diyor.
Kitap 12 Mart dönemi davalarıyla ilgili, o duruşmalardaki, cezaevlerindeki “saçmalıkları” kendince anlatıyor Uğur Mumcu. Kendince diyorum çünkü bazısı mizaha yer bırakmayacak kadar trajikomik.. Final kısmını ise davalar sonrası Ağrı Patnos’taki askerlik günlerine bağlıyor, kitabın adı da burdan geliyor…
“…Ama önce erliğin tanımını ezberleyelim.
‘Her türlü ihtiyacı devlet tarafından karşılanan rütbesiz askere er denir.’
İç Hizmet Yasası’nın bu hükmüne bir fıkra eklemek gerekir:
‘Sakıncalı erler bu hükmün dışındadır.’”
Bütün sakıncalı görünenlere, düşüncesinden ödün vermeden onu savunan dik duruşlulara saygıyla…
This is Matrix ulan…
#Başlıkta da belirttiğim gibi yazar güzel bir üslupla bölümler halinde bir Matrix’in içinde yaşadığımızı anlatıyor kitap boyunca, bunu da çok net bir şekilde alıntıları, örneklemleri ve her bölüm başına eklenmiş görsel sanat eserleriyle destekliyor.
#Artık görüşmediğim ve muhtemeldir ki karşılaşırsak kaçamak bir bakışla yanından usulca geçeceğim bir arkadaşımın benzer düşüncelerimizin olduğunu ve bu kitabı okumam gerektiğini söyledikten bir süre sonra bir tv ropörtajında da izlemem üzerine tanışmamızın vaktidir deyip aldığım ve keyifle okuduğum bir kitap oldu, ki hakikaten sayın 
Gündüz Vassaf çok ortak düşüncemiz var kelimelerimiz ve ifade şeklimizden bağımsız.
Yazarın günümüz teknolojisine seksenli yılların sonunda aşina olmasına ve öngörüsüne de hayran kaldığımı ayrıca belirtmem gerekir.
#Son olarak kitabın son bölüm başlığı ve
Charles Baudelaire alıntısıyla bitiriyorum…
SARHOŞ OLUN
“Sarhoş olma saatidir… Zamanın inim inim inleyen köleleri olmamak için sarhoş olun durmamacasına! Şarapla, şiirle ya da erdemle, nasıl isterseniz.”
”Belki de az, hayat ve ölüm kadardır!”
Biraz beklemem gerekti yine bir Hakan Günday romanını sindirebilmek için. Vaktiyle 
Kinyas ve Kayra’yı okuyup demiştim ki: “Şiddetle tavsiye etmiyorum.” Çünkü bozuk bir psikolojiyle okunursa kişiyi daha da diplere çekebilecek kadar etkili bir kalem olduğunu düşünmüştüm 
Hakan Günday’ın, keza hala o düşüncedeyim.
Biraz da “AZ”dan bahsedeyim.
Derdâ, 11 yaşında bir kız çocuğu, okumaya istekli, zeki, kararlı, gözü kara, satılıyor bir dini liderin oğluna, götürülüyor İngiltere’ye ve... 16 yaşında Derdâ, değişiyor hayatı, başka bir serüven...
Derda, 11 yaşında bir erkek çocuk, istediğini elde edebilir kapasitede ama gerektiği kadarına sahip yaşıyor; saf, öfkeli, kindar, dost bir delikanlı oluyor 16’sında... Oğuz ve Atay’ı var yumruklarında, 
Oğuz Atay’ın intikamı var alınması gereken zihninde...
Alıntılara eklemediğim, kitaba adını veren bir alıntıyla bitiriyorum naçizane yorumumu. Öncesinde okuyanların belki bir kez daha dinlemek isteyecekleri ezgiyi de iliştiriyorum buraya.
youtu.be/as3WkDOnzRk
“Az, dediğin küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yanyana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler...”
Kaliteli kitaplarla kalın...
...Polisiye Mitoloji Sevenlere...
Mitoloji sever misiniz¿
Benim pek aram yoktur. Mitoloji kelimesini hiç duymadığım zamanlarda Herkül ve Zeyna dizilerinde geçerdi adı tanrıların kralı Zeus’un. Sonrasında da hiç ilgimi çekmedi, neymiş ne yapmışlar öğreneyim diye yakınlarda okuduğum Roma hikayelerini saymazsak; ki ona da bir şeyler karalamışlığım var.
#104589071
Bunun bu romanla ne alakası var derseniz ortada Ahmet Ümit’in Berlin’den Bergama’ya çok başarılı bir şekilde mitolojik hikayelerle kurguladığı bir roman var. Karakterler ve hikaye kurgu ama Osmanlı döneminde Almanya’ya kaçırılan Zeus Altarı, - tr.wikipedia.org/wiki/Bergama_Ze... Doğu/Batı Almanya, NeoNaziler’in ırkçı eylemleri, duvarın dibine bostan yapıp bir de gecekondu diken Yozgatlı Osman Amca gibi gerçek hikayeler de kurgu içerisinde çok güzel harmanlanmış. Bu arada mitolojik hikayenin anlatıldığı bölümlerde birazcık sıkıldım ama kısa olduğu için göz ardı edilebilir.
Bu tür romanları benim gibi bir değişiklik olsun düşüncesiyle okuyorsanız keyifle okursunuz biter ama okuduklarım arasından 
Dan Brown, 
Jean-Christophe Grangé romanları gibi polisiye türü seviyorsanız, ki bana kalırsa Ahmet Ümit her ikisinden de iyi bir yazar- film izler gibi, katil kim sorgusuyla bir çırpıda bitirir ve tutkunu olursunuz...
Kaliteli kitaplarla kalın...
Karpatların mı Dostoyevskisi¿
Bir arkadaş sohbeti sırasında duydum ilk Panait Istrati adını, değişik bir isimdi hatta bizdeki birini birilerine benzetme güdüsüyle kendisine “Karpatların Dostoyesvskisi” dendiğini de öğrenmiş oldum ve her zaman olduğu gibi burada takibe başladım, alıntı ve incelemeleriyle karşılaştım bolca, hatta 
Bu Ülke, 
Tutunamayanlar, 
Sokaktaki Adam gibi pek çok kitapta adının geçtiğini fakat hiç dikkat etmeden okuduğumu farkettim ve nihayet sahaftan aldığım 
Sokak Kızı (Nerrantsula) ile kendisiyle tanıştım.
Dostoyevski demişken şu paragraf 
Yeraltından Notlar’da olsa yadırgar mısınız¿
“Zavallı insancıklar! En küçük bir aksilik, hiçliğinizi meydana vurmanıza yeter... Saadetiniz gibi acınızda da korkaklık vardır. Göklere kadar çıkan haz çığlıklarını bilmezsiniz siz... Hiçbir iniltiniz cehennem kuyularına kadar inmez. Anlamı yüzlerden yoksun ve kendinizi tanımayacak kadar kör olan zavallılar, mutlu olunuz, ama acaba diyorum, bu sakınganlığınız bir beyin yarasından çok, bir kalp sakatlığından ileri gelmiyor mu? Acıyorum size, insancıklar!”
#134101036
Sokak Kızı (Nerrantsula)’nda yazar, okurken Yeşilçam filmi izliyor hissiyatıyla, okumadım ama duyduğum, az çok izlediğim kadarıyla 
Gülseren Budayıcıoğlu işlerindeki aile dramlarını, mahalle sevdasını, dostluğu, bir kadını elde etmek için yapılabilecekleri, aşkı, Romanya (İbrail)’den İskenderiye’ye, İstanbul’a kadar öyle bir yalınlıkla anlatıyor ki kitabı elinizden bırakmadan bir çırpıda okuyacaksınız, belki de benim gibi bitmemesi için kendinizi zor tutacaksınız...
Ayrıca 
Yaşar Nabi Nayır çevirisiyle okudum, tavsiye ederim.
Kaliteli kitaplarla kalın...
Bu kez ”Ben Sana Mecbur Değilim” diyor...
Vakti zamanında şu an adını hatırlayamadığım, tanınmış romancılarımızdan birinin, şiir yazmak zordur, şiir yazamadığımdan romancı oldum, gibi bir sözünü okuduğumu hatırlıyorum.
Attila İlhan edebiyatımızdaki en önemli şairlerimizden biri ve onun yazmış olduğu üç romandan ilkidir Sokaktaki Adam.
Kitap, bir olay çevresindeki karakterlerin pek çoğunun dilinden
Devlet Çoban, Halk Sürü mü¿
Eğitimle alakalı ne zaman bir yazı, bir kitap okusam ziyan edilen Köy Enstitülerimiz gelir aklıma, bir iç geçirip derin üzüntü yaşarım.
Bu kitapta da 
Ivan Illich okulsuz toplum diyerek aslında belli ideolojileri empoze etmek üzerine temellenmiş, tek tipleştirici günümüz okul sistemine karşı çıkmaktadır. Yapan, beceri geliştiren, öğrenmeye aç ve öğrenmeyi öğrenme üzerine kurulu, yaşam boyu öğrenme temelli, öğrencinin istediği malzemeyi, istediği zaman kullanmasına olanak sağlayan bir eğitim modeli öneriyor. Ama bu modelin okullarda değil, hayatın içinde bir usta-çırak ilişkisi içinde gerçekleştirildiğinde anlamlı ve kalıcı olacağını belirtiyor.
Anlatım olarak özellikle ilk bölümler için, dili basit değil ve kolay anlaşılır örneklemler vermiyor fakat ilerleyen bölümlerde tekrarlarla düşünceyi daha anlaşılır kalıyor. Bir çırpıda bitirilecek kitap değil, okuduktan sonra durup bir süre sindirmek gerekiyor. Ama okuduğunuzda sadece eğitim açısından değil, kamunun pek çok kurumu için fayda sağlamayacak harcamalar yapıldığı, bunlarla kapital, sömürücü düzene kaynak sağlandığı, okulların da bu düzene “ürün” yetiştirdiği sonucunu çıkarabilirsiniz.
Kitaptan, özet niteliğinde çıkardığım bir alıntıyı da buraya - #133184802 - iliştiriyorum.
İyi kitaplarla kalın...
