Şermin Yaşar’ın bütün öykü kitaplarını okudum. Bu kitabı da diğerleri gibiydi. Tatlı naif hayata farklı pencerelerden bakan bir kitap, aslında farklı da değil tam da hayat gibi diyebilirim. Kitabı bitirince hangi öyküleri okuduğumu hatırlamakta zorlansam da ( bu tamamen benimle alakalı bir durum) içindekilere bakınca hepsini tabii ki ayrıntılarıyla hatırladım. Öykülerin kısa olması laylaylom okuyabileceğiniz anlamına gelmiyor. Okuyorsunuz biraz uzaklara bakıp düşünüyorsunuz hemen dönüp adı neydi bu hikayenin diyorsunuz zira isimleri de ayrı orijinallikte. Vay be diyorsunuz. Yeterince kendinizden parça gördüyseniz bir kaç damla gözyaşıyla hikayeyi sonlandırıp diğerine geçebilirsiniz. Bende her zamanki gibi bir tatlı hüzün bıraktı bu kitap. İlk kitap incelemem de gecenin bir vakti Kalk Yerine Yat’ a nasipmiş. Seviyoruz efenim. Sen hep yaz biz hep okuyalım üretken kadın.
