"Montag o zaman ne düşündüğünü anımsadı, eğer karısı ölseydi, emindi ağlamayacaktı. Çünkü tanımadığı birinin, sokaktaki bir yüzün, bir gazete imgesinin ölümü olacaktı. Aniden her şeyin yanlış olduğunu anladığı için ağlamaya başladı, ölüm için değil, fakat ölüm karşısında ağlayamadığı düşüncesi için. Aptal boş bir kadının yanında, aptal boş bir adam."