Fatma
@KarTanemm__
Yaşam ve ölüm arasında ince bir çizgideyim...
Mersin, 29 February
14 reader point
Joined on January 2024
Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;
O ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği,
Sevdiği insan değildi artık.
Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı...
Nazım Hikmet
Yoruldum Azizim.
Kırgın düşlerin sabahlarına uyanmaktan,
Susmuş hayallerin taşıdığı umutlardan,
Gelmeyen baharın kışını yaşamaktan,
Doğmayan güneşin kör uykusundan,
Çok yoruldum Azizim.
Alıntı
Cemal Süreya'nın; "Sen bakma benim bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz." dediği yerdeyim.
Reader Follow Recommendations
Bir şeylerden kaçar gibisin.
Soluk soluğa,
Ama hiç bir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi,
sakinsin.
Gitmek istediğin belli bir yer yok,
ama kalmak istemediğinden artık eminsin.
Sadece biraz olsun herkesin,
ve her şeyin susmasını istemişsin.
Kendini duyabilmek için...
"Yıkılmak binaya mahsus bir şey değil ki, Züleyha.
Bir insanın, bir cümleyle yıkıldığını gördüm ben."
Cahit Zarifoğlu
Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım.
Benimde mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer...
~Can Yücel~
"Bizim sohbetimiz Nisan yağmuruna benzer.
Balığın ağzına düşerse inci olur,
yılanın ağzına düşerse zehir
olur.”
Hz. Mevlana 🌼
“Konduğu dalın inceliğinden
Düşecekmiş gibi olan
Ama yine de
Kanatları olduğunu bilerek
Şarkı söyleyen kuş gibi ol.”🕊
--Victor Hugo--
''...Sırf kalp kırmamak, kendime yakışanı yapmak için cevap vermediğim herkes, kendini haklı zannetti...''
Dostoyevski
Ne güzel demiş Oğuz Atay:
"Kimi istersen onu seç ama önce kendini seç ;
Kendin için yaşa,
Kendin için sev,
Kendin için aşık ol.
Kendini dinle her zaman
Ancak o zaman bulabilirsin
Mutluluğun formülünü
Her zaman kendin ol."
“Ben çiçeklerin samimiyetine inanıyorum.
İster tenekeye ekin,
isterseniz en pahalı saksılara.
Emeğiniz kadar güzelleşiyorlar.”
Nazım Hikmet
"Uçmayı öğrenmeden göçmeye mecbur kalmış bir kuş gibi kalbimiz."
Cahit Zarifoğlu
Kalbim ağrıyor demenin zarifcesi nedir mesela?
Unutulmuş yahut yarım kalmış bir hikayenin kahramanı olmanın sancısı nasıl dile dökülür zarifce...
Ya kimseyi kırmadan, incitmeden;
"Beni kuytu bir köşede unutun ne olur, yürüdüğüm yolun izlerine yük oluyorum" diyememenin ağrısı...