Doğruluk, en iyi şeyle en kötü şeyin arasında, yani haksızlık edip ceza görmemekle, haksızlığa uğrayıp öç alamamanın arasındadır. Bu iki şeyin arasında olan doğruluk iyi bir şeydir diye sevilmez. Ona değer veren insanın hep haksızlık etmeye gücü yetmemesidir.