Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.32
Aslı Karadağlı
Aslı Karadağlı
@Karadagliasli
Ege Üniversitesi/Sanat Tarihi
Söylenti Dergi içerik editörü ve yazarı
soylentidergi.com/author/aslikara...
wannart.com/Karadagliasli
Sanat Tarihçisi
Lisans
14 Ağustos
138 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Yürümenin Felsefesi kitabını çok beğendim. Kitap bazı filozofların günlük yürüme rutinlerini, pratiklerini anlatıyor ve bu filozofların günlük yaşam rutinlerine dair bilgiler veriyor. Beni derinden etkileyen bir kitap oldu. Yavaş yavaş ve sindire sindire okudum. Okurken düşündüm ve bu pratiği deneyimlemek için yaşamıma yürüme rutini yerleştirdim.
Bizler yürüme eylemini düşünmeyiz ya bir yere varmak için ya ya mecburen yürürüz ama sırf yürümek için yürümek telefona bakmaktan yürümenin unutulduğu bir çağda oldukça kıymetli bir eylem. Şüphesiz bu geçmişte de öyleydi ki bu düşünürlerin yürüme eylemini yalnızca yürümek ve düşünmek için gerçekleştirdiklerini görebiliyoruz.
Daha önce bana spor gibi gelen bu eylem artık bizzat kendisi için yaptığım bir düşünme (felsefe yapma :) yöntemi.
Okuyun ve yürüyün dostlar iyi gelecek!
Sonunda bir kitap incelemesi!
Dostlar merhaba. Uzun zamanın ardından kitap bitirebildiğim işin çok mutluyum
Açıkçası Haruki Murakami ile tanışmam bu kitap ile oldu. Yazar inanılmaz bir berraklıkla anlatıyor her şeyi. Her cümle okunduğu an, beyinde birden canlanıveriyor.
60-70'li yıllarda bir gencin gözünden yaşadıkları söz konusu. Tüm betimler, gencin bakış açısı, empati yeteneği vs. her şeyi hissettiren bir kitap aynı zamanda bazı cümleler de çok çarpıcı ve tam yerindeydi hem düşündüren hem akıp giden bir roman...
Uzun zamandır kendimi bir kitaba bu denli kaptırmamıştım duygusal açıdan da beni etkiledi özellikle ölüm üzerine çok düşündüm.
Kesinlikle tavsiye ederim
Camus'nün son eseriydi sanırım bu kitap ve tam anlamıyla varoluşçuğulun zirvesi.
Modern insanın yalnızlığı, çağdaş dünyada bir insanın konumu ve duruşu, çaresizlik ve bencillik...
İnsan, iyi yönlerini çabuk kabul eder ama konu bencillik gibi olumsuz konular olunca kabul etmek ertelenir ve bir gerçek vardır ki bizim mayamız biraz da budur. Özellikle insanın kendi bencillikleri ile yüzleşmesi için tokat niteliğinde etki yaratan bir kitap.
Üslup olarak biraz daha ağır ve okurken yorabilecek bir eser. Fakat;
Okuyun, okutturun...
Okur Takip Önerileri
Sanatı Anlamak kitabı, Sanat eserlerini özelikle resim ve mimariyi tam anlamıyla anlamanın sanat tarihini anlamaktan geçtiğini savunan ve bu uğurda sanat ve sanat tarihleri hakkında hiç bilgisi olmayan kişilere dahi öğretici niteliğinde bir eser.
6 bölümden oluşan kitap öncelikle sanat sanat tarihinin ne olduğu kavramına değinmiştir. Sanatın bir tarihinin değil sanat tarihlerinin olduğunu savunur. Sanatın sınırsız bağlamsız ve özgü olduğu ifade edilir. İlerleyen bölümler çağdaş sanatın ne olduğunu ve nasıl bakılması incelenmesi gerektiği yönündedir. Daha sonra sanatın (resim) en fazla bulunduğu mekan olan galeri ve müzelerin kendi binalarının da estetik ve tarihsel açıdan sanatsal ifadelerle inşa edilmesinin sanat ortamına olumlu ve olumsuz etkilerinden bahsedilir. Bu bağlamda yine müzelerin yaptıkları sosyal, ekonomik faaliyetlerin olumlu olumsuz yönerine değinilmiştir. Son kısımda ise sanat tarihinin sınıflandırılması şekilde bir başlık bulunmakta. Kanımca görülen bir sanat eserini doğru yorumlamanın en iyi yolu bu kısımda yatar.
Kitap, üslup açısından kolay anlaşılır ve herkesin rahatlıkla okuyup anlayabileceği bir kitap. Bir sanat eserini anlamanın temelinde yatan sanat tarihi disiplinini anlamak olgusu çok güzel bir şekilde ifade edilmiş. İlgilenenlere kesinlikle tavsiyemdir. :)
Kitap, sevgili danışman hocamın doktora tezi çalışmasından derlenmiş olan bir kitap. Anlaşıldığı üzere Bizans sanatı ve öncelikle toplumunda kadının rolü ve sanattaki konumu üzerine...
Bizans toplumunda kadınının aileden ekonomiye, annelik olgusundan çalışan kadınlara kadar toplumun her zümresindeki kadının yaşam stili kültürel olarak sanat eserlerine yansır. Bu çalışma ise toplumun bu kültürel alt yapısının direkt olarak sanat eserlerine yansıdığına örnekler ile adeta kanıtlar nitelikte. Üstelik sanat kavramı da yalnızca ikona veya anıtsal resim ile sınırlı tutulmamış küçük el sanatlarına da değinilmiş. Kadının farklı özelliklerle hemen her sanat eserinde bulunması ise Bizans el sanatlarından Bizans tarih ve kültürüne giden yolculuğun bir aynası.
Eserin dili kesinlikle ağır değil herkes kolaylıkla anlayabilir fakat bazı terimler bu konuda temel bilgisi olmayan kişilerde kafa karışıklığı oluşturabilir. Öncesinden bir Bizans tarihi ve sanatına ilişkin bir kaç kitap karıştırmak faydalı olacaktır.
Bir arkadaşımın hediyesi olan bu kitap, kitap okuma alışkanlığınızı kaybettiğinizde okunası eğlenceli bir üslüba sahip. Bazı teknolojik eşyaların icadından tesadüfi buluşlara, bir şekilde yaşantımızda girmiş popüler kültürün bir parçası olan kitap ve filmlerden fermuarın komik eski ismine kadar birçok şey anlatılıyor. Hem bilgili hem de eğlenceli bir kitap. Herkese tavsiyemdir.
Sanat Başkaldırır kitabı, Winterson ile tanışma kitabım oldu. Yazar genel olarak sanatın tanımı üzerinden başlayarak geçmişten bugüne kendini etkileyen yazarlardan kesitler sunarak sanatın hem geniş bir perspektifi olduğunu hem de cinsiyetleştirilmeden olması gerektiğini savunuyor. Yazarın edebiyat sanatına özel ilgilisi ise kaçınılmaz.
"Coşku ve Cüretkarlık Üzerine" diye belirtmesi çok yerinde olmuş çünkü gerçek eleştiri yapmış. Fakat üslubundan ötürü ben de küçük bir eleştiri yapmak durumundayım; Elbette sanat cinsiyetleştirilemez ve bu tür tabulara her zaman baş kaldırmıştır ve başkaldırır da ama yazar bu meseleyi o kadar bağırmış ki, o kadar çok üzerinde durmuş ki, kanımca bu sefer bu ciddi meseleyi kendisi görünmez kılmış. Kitapsız büyütüldüm tarzındaki bir alıntısına da böyle bir eleştiri getirmiştim. Yalnızca üslubunun bana sert geldiğini ifade edebilirim fakat cümleler açık ve yalın anlaşılması kolay.
Herkes rahatça okuyabilir. Konu ise kesinlikle herkesin, en azından fikir edinmesi açısından ilgilenmesi gereken bir konu.
Sanat kişileltirilemez, sanat cinsiyetleştirilemez eğer böyle olursa politik ve eylemci bir tavır takınması kaçınılmazdır. Bu durumlarda sanat başkaldırır!
İyi okumalar, iyi geceler...
Bu kitap genel olarak gösteri kavramı ve gösteri toplumunun günlük yaşantıda, hayatımızda tezahür eden noktaları üzerinde durmakta. Zaman, tarih, kültür, özne, temsil, meta kavramları üzerinden gösterinin nasıl yapıldığını, ne şekilde var olduğunu eleştirel bir dille, kanıtlar nitelikle sağlam bir başyapıt.
Ben normalde sosyoloji kitapları okumayı severim fakat bu kitap hem dili itibariyle hem de bazı sosyolojik kavramların bulunması itibariyle bazı kısımlar tam olarak oturmadı. Bir tavsiye sonucu almıştım bu kitabı fakat kanımca hakkını vererek okumak ve anlamak için sosyoloji disiplinine dair bir temelin olması gerekiyor. Ayrıca aforizma şeklinde devamlı birbiri ile bağlantılı bilgilerin verilmesi, yani yoğun bir şekilde bilgi yüklemesi anlamayı zorlaştırıyor. İleride tekrar dönüp okuyacağım bir kitap.
Bu kitaba nasıl bir inceleme yapacağımı bilemedim. Çünkü ne felsefeye hakimim ne de Camus'nün felsefesine fakat okuduklarım hakkında kısa bir bilgi verebilirim diye düşünüyorum kaldı ki bu işin içinde olan kişilerin daha açık incelemelerine bakabiliriz. Daha önce Yabancı kitabını okumuştum fakat roman olduğu için inceleme hakkını kendimde
Gombrich'in meşhur kitabı Sanatın Öyküsü, tarih öncesinden başlayarak yakın geçmişin modern sanatlarına kadar, özellikle resim ve heykel sanatına dair birçok şeyi anlatıyor.
Benim elbette ilk okumam değildi, bölümüne ve dönemine göre lazım bulduğum kısımları okumuştum. Fakat okuma tempomu kaybettiğim bir dönemde elime alma gafletinde bulundum. Bildiğim şeyleri tekrar tekrar görmek ve okumak yordu bu yüzden bazı kısımları atlayarak okudum. Devamlı alıntı paylaşmayı da bu kitapta başaramadığımı fark ettim. :)
Fakat sanat tarihi hakkında bir şey bilmiyorum ve öğrenmek istiyorum diyorsanız, Gombrich'in dili çok açık, anlaşılır. Kesinlikle tavsiye ediyorum. Okuduktan sonra sanatın genel hatlarına, kökenlerine, özelikle batı sanatına hakim olabilirsiniz. Hem kültürel bir birikim için hem de başlangıç için doğru bir kitap. Bu kitabın en güzel yanı da herhangi bir sınırlandırmasının bulunmamasıdır kanımca.
Benim gibi yapmayıp baştan sona okursanız daha çok verim alacağınızı söyleyebilirim. Zaten elinize aldığınızda Gombrich'in açık üslubu akıp gidecektir. :)
Kitap, Halil İnalcık hocanın Osmanlı hükümdarları (patron) ve şair arasındaki ilişkilerin sosylojik bir incelemesi.
Öncelikle patrimonyal devlet anlayışından kasıt, ataerkil, güç ve egemenliğin atadan miras kalmış halini ifade eder diyebiliriz.
Kitabın dili, divan şairlerinin sanatından bahsedildiği için ve devamlı bu sanatlara atıfta bulunduğu için oldukça ağırdı fakat genel olarak Osmanlı klasik kültür ve sanatının oluşması merkezde bulunan patron yani padişahın sanat anlayışına bağlı olduğundan bahsediliyor. Dolayısıyla klasik sanatın zirveyi görmesi bazı Osmanlı padişahlarının sanata bakış açısı, sanatın bizzat içinde olmalarına bağlıdır. Ayrıca tabii ki kişinin iyi yerlere gelmesi her alanda padişaha bağlı olduğu gibi sanatçının da iyi bir konuma gelmesi padişaha bağlıdır. Bu sebeple birçok Osmanlı şairi bir patron arayışı içinde olmuştur. Patronunun kendine şiir yazmayı kabul etmesi ve şairin başarı basamaklarını çıkması tamamen buna bağlıdır.
Üslubu çok ağırdı bazı yerleri algılamakta güçlük çektim sebebi eski dile hakim olmayışımdan kaynaklı fakat ilgilenenlere tavsiye edebileceğim bir kitap.
''Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük...''
Benim için, okuyan birçok insan için hatta okuyacaklar için eminim ki etkileyici bir distopya.
Bir adamın trafikte aniden kör olması ve zamanla bunun beyaz bir körlük salgınına dönüşmesi ve tüm bu süreci hiç kör olmayan doktorun karısının yönetmesi, devletin tutumu, insanların mecburen yarattıkları körlük gezegeni, kişinin temel ihtiyaçlarını bile karşılayamaması veya zor karşılaması, şehrin tüm o pis kokusunu ve cesetleri gören gözlerle incelemek hem çok zor hem çok etkileyiciydi. Kendimi doktorun karısının yerine koymaktan alıkoyamadım.
Saramago ile tanışma kitabımdı ve anlatımına bayıldım. Kitaptaki her detay bizim de içinde bulunduğumuz pandemi döneminde, beni bazı düşüncelere sevk etti. Biz gören körler için, gerçek bir distopya. Okumayan herkes bir an önce okusun derim. :)
Bu kitap Ahmet Çaycı'nın uzun yıllar boyunca yaptığı akademik çalışmalarından oluşmaktadır. Genel anlamda Oryantalizm ve Oksidentalizmin tesir ettiği alanlar üzerinde tümdengelim yöntemi ile durulmuş. Genelden detaya inilmesi, konunun idrak edilmesi açısından oldukça faydalı olmuş. Ayrıca yazar inanılmaz bir objektiflik ile yeri geldiğinde Doğu'yu (İslam Dünyası), yeri geldiğinde Batı'yı övmüş ve yermiş.
Oryantalizmin başlangıcının siyasi alana dayanmasına rağmen en çok kendini kültür ve sanat alanında göstermiştir. Osmanlı'nın gerileme ve çöküş dönemlerinde Batı'dan etkilenmenin sanattaki ve en çok mimarideki etkileri tek tek örnekler ile açıklanmış.
Bu alana ilgi duyanlar için, kaynakça repertuarı da oldukça geniş bir çalışma. Kesinlikle tavsiye edilir.
Yazarın son cümleleri ile sonlandırmak gerekirse;
''Doğu ve Batı diye tasnif edilen coğrafi ve siyasi ayrım içinde zaman zaman öne çıkanlar veya önden gidenler olmuştur. Tarihin akışında Doğu'nun hakimiyeti olduğu gibi, halihazırda Batı'nın üstünlüğü barizdir. Bütün bunların ortak noktasını medeniyet/uygarlık ortak paydası oluşturmaktadır. İster Doğu olsun isterse Batı, insanlığın ortak görevi, bu paydaya katkı sağlamaktır.''
Öncelikle bu kitap 4 ana başlıktan oluşuyor. İlk başlık Foucault'nun Tunusta verdiği konferanstan oluşmakta bu konferansın konusu, Manet'nin sanatı üzerine. Foucault, Manet'nin sanatını 3 başlık altında incelemiş bunlar ise; mekan, ışık ve seyircinin konumu şeklinde.
İkinci başlık yine Foucault'nun, Velazquez'in Nedimeler tablosu üzerine burada da özellikle seyircinin konumu ve ışık üzerinde durmuş.
Sonraki iki başlık ise Carole Talon-Hugon ile David Marie'nin Manet'nin sanatı ve modernizm, seyircinin konumu üzerine makaleleri. Bu makaleler birbirine üslup ve anlam açısından oldukça yakın makaleler. İki makalede de Foucault ve Fried'ın Manet'nin eserlerine bakışı üzerine bir kıyaslama yapılmış. Fried, Foucault'nun Tunus konferansında bir süre sonra aynı konuyu irdelemiş fakat farklı bakış açılarından ele almış. Makalelerde bu iki önemli kişinin Manet'nin sanatına bakış açıları arasındaki fark ve benzerlikler üzerine değinilmiş ve temelde birbirlerini tamamlamalarının şaşırtıcı sonucuna varılmış.
Genel anlamda bu kitabı anlamak için kanımca sanatın önceki ve sonraki dönemlerini, Manet'nin hangi dönemde hangi sanat akımı çerçevesinde ve nasıl sanatsal bir üsluba sahip olduğunu bilmek gerekir. Böyle bir eğitim alan varsa kesinlikle tavsiye edebileceğim bir kitap çünkü Foucault'nun ifadeleri sanat tarihine damga vuran ifadeler.
Sanat tarihine yeni yeni ilgi duymaya başladıysanız da biraz birikim sonrasında çok da güzel okunur :)
Küçüklüğümden beri hep dedem beni karşısına alsın ve anıları, tecrübeleri hakkında konuşup bana öğüt versin istemişimdir. Fakat ne yazık ki dedelerim ben dünyaya gelmeden önce vefat etmişler.
Bu kitabı okurken, komik gelecek ama sanki Marcus Aurelius beni karşısına aldı ve öğütler verdi. Ben okurken çok keyif aldım fakat bu aforizmalar arasında bazen sanki aynı şeyler tekrarlanıyor gibi hissettim. Bazı kısımlarda tam anlamıyla bir konu bütünlüğü yoktu. Bir kişi, okuduğum kitaplar arasına eklenmeyecek gibi bir yorum yapmış ona kesinlikle katılıyorum. Biz, 21. yüzyılda yaşayan her bireyin bence baş ucu kitabı olması gereken bir kitap çünkü sık sık unuttuğumuz şeyler var...
Her yerde 'kişisel gelişim kitabı' arayan kişiler için de gerçek bir kişisel gelişim kitabıdır. Lütfen okuyun. :)
Öyle çok hayıflanıyorum ki Camus ile bu kadar geç tanıştığım için!
Beni derinden etkileyen bir kitap oldu. Kahramanın, topluma ve kendisine hatta tamamiyle dış dünyaya koyduğu mesefe aslında bu kadar net olmasa da bazen hepimizin koyduğu mesafeler. Toplumun genel kalıplarına girmeyerek dışlanıyor ve genel olarak insanın içindeki yabancılaşma anlatılıyor. Kahramanın bazı yerlerdeki duygusuzluğu açık açık sinirimi bozdu evet ama Camus'nün anlatımı ve üslubunu öyle çok beğendim ki kahramana sinirlenmekten çok onu anlamaya çalıştım.
Bir an önce Camus'nün diğer kitaplarını da edinip okuyacağım. Lütfen okumayan okusun! :)
İçsel çalkantılar, yoksulluk, karşılıksız aşk, el alem ne der düşüncelerinden nitelikli yapıt nasıl olur sorusuna kadar değinmiş yazar. Öyle güzel ve duygusaldı ki lütfen herkes okusun!
Sıklıkla alıntılarını da paylaştığım bu kitabı yazar gerçek bir objektiflik ve yalınlıkla yazmış. 20. yüzyıla egemen olan tüm sanat akımları tek tek anlatılmış. Sanatçıların birebir yazıları ile de pekiştirilmiş, bazı sanat akımlarını bizzat sanatçıların ağzından okumak daha anlaşılır hale getirmiştir. Ayrıca sanatın zaman içinde nasıl evrimleştiğine ve toplum tarafından ticari bir ürün haline getirildiğine de ışık tutuyor. Hacimli bir kitap fakat oldukça sade bir üsluba sahip Sanat tarihine ve sanat akımlarına ilgi duyanlar için tavsiye edilir. :)
Sanat Sosyolojisi
Sanat sosyolojisi Ömer Naci Soykan'ın içinde kendi makalelerinin de bulunduğu bir derleme kitabı. Sanata sosyolojik bir bakış sunuyor. Öncelikle sanatın kökenlerini de oluşturan mitoloji ve din konusuna değinilmiş sonra da genelden özele inilerek tek tek müzik, resim ve plastik sanat, fotoğraf, mimarlık, tiyatro, sinema, endüstri tasarımı sosyolojileri irdelenmiş. Fakat ben resim ve plastik sanat sosyolojisi konusunu yetersiz buldum ama genel bir sanat sosyolojisi için temel bir giriş kitabı sayılabilir.
