Cemal Süreya' dan da aşkça bakan, kusura bulaşmamış, temiz bir yürek var senin için çırpınan. Sen bir Cemal Süreya beklerken o birinin aşk şarkısı olmasın, senin kendine tuttuğun şarkılardan birine denk geliverir, sızlarsın. Evindeki mum çiçeği gibi damlar geceleri gözlerin.
Sayfa 211Kitabı okudu
Kızıyorum dedim ya o kırgınlık, kızgınlık yalnızca kendime ama bunu kimse anlamıyor. Bakmasaydım sen nidalar atarken etrafta mahcup gözlerine ve duymasaydım sesini. Her on dakika da bir yakalamasaydım bakışlarını ve görsem bile önemsemeseydim aşkı dikine kesen gözlerini. Sen dokunmak istedikçe bir çerçevenin içinden bana, yok sayabilseydim seni keşke.
Sayfa 201Kitabı okudu
Kızıyorum, kırılıyorum, deliriyorum, yoruluyorum kendimle savaşmaktan ve biliyorum bütün bu hislerin tek bir nedeni var. Seni hâlâ seviyorum. Hislerim varsa hâlâ benim için önemlisin, biliyorum.
Sayfa 200Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Uzun uzun sustuk seninle. Susuyoruz. Ölüyoruz yavaş yavaş. Tükeniyoruz. Kalbin ritminin yavaşlamasına eşlik eden soluk nefesler gibi hisler. Alabildiğine geniş bir arazinin üzerinde yüzünü güneşe dönen ayçiçeği yada sararmış başaklar gibi salınıyor hatıraların zihnimde. Salındıkça sessizliğe gömüyorum kendimi. Susuyorum. Sen sustukça ben susuyorum.
Sayfa 200Kitabı okudu
Seveceksen sev adam gibi ve menfaatin olmadığı aşkın caddelerinde gezinirken köpürsün yüreğin kumları örten engin bir okyanus gibi. Sadece kumları örtsen yine iyi, ara sıra kayalara çarpıp yara da alacaksın. Nasıl olsa aşk seni dalgalar gibi bir çekecek, bir geri gönderecek kıyılarına sevdiğinin.
Sayfa 178Kitabı okudu
Bir dokunur yenilenirsin, bir ağlar ölür ölür dirilirsin, bir güler baharlar açar, bir gider hayatın tadı kaçar. Yaşamaktan istifade edersin.
Sayfa 176Kitabı okudu
Sen ona sonum dersin, o sana uğramıştır bile. Sen ona ömrüm dersin o yaşadığını görmemiştir bile. Sen ona canım dersin, o cansızlığını görmez bile.
Sayfa 133Kitabı okudu
Bitişten başlar yeniden hayat. Bitti dediğinde başlatırsın yeni kendini. Sona geldim derken, yolun başındasındır.
Sayfa 129Kitabı okudu
Neler neler gördü bu kalp
Kaç ayrılık, kaç ihanet
Ne kadar elveda varsa
Kapında bıraktım nihayet
Kader yazmış seni bana
Kimin gücü yeter ayırmaya?
Tut aşkın bir ucundan sen de
Ne kaldı şur'da mutluluğa
Bir gün yaşlandığımızda
Saçlarına düşen o ilk akta
Benim çocuk yanımı hatırla
Öylece al kollarına
Hayatımı gözlerinle bağladım
İlk görüşte içime aşk sakladın
Ben ilk defa mutluluktan ağladım
Sen benim son göz ağrımsın
Sayfa 120Kitabı okudu
Sen hiç kendinden vazgeçtin mi? Kendini yok saydın mı? Aynadaki görüntünün içinde olmayışınla yüzleştin mi hiç? Birkaç dakikalık rüyaları, bir asır gibi yaşamayı diledin mi?
Sayfa 108Kitabı okudu
Sen sadece bakıyorsun, ben enkaz oluyorum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Gözlerden dışarı sızdığın geceler ve günlerin sayısı azalmaya ne zaman geçer bilmiyorum. Uzaklaştıkça yakınlaşıyorsun ruhuma. Ne anlamsız. Gittikçe acının kokusuyla zihnime yerleşiyorsun.
Sayfa 105Kitabı okudu
Bir gün bir şarkıda aklına gelirim belki ama sadece aklına gelmek ne acı. Bir koku ile hatırlarsın beni ve o koku yüzünden anılmak ne acı. Gözlerine değen bir fotoğraf karesinde hissedersin özlediğini ve yine o fotoğraf yüzünden özleyeceğini bilmek ne acı. Neden bütün bunlar acı geliyor biliyor musun? Ne özlemesi, ne hatırlanması ne anılması gerekmeyen bir yerde yaşayamamak çok acı.
Tam da ruhunun tamamlayan kısmında, yanı başında, nefesinde bakışında, dokunuşunda olamamak ne acı.
Sayfa 105Kitabı okudu
Yaralıların yaralarıyla yaralanmaktan, iyi dediğim bir günüm yok. Canı acıyan canımı yakıyor. Can kırıklarından kesik, yırtık içinde ruhum. Bir koku ile nefes aldım, bir bakış ile görmeye, bir dokunuşla yaşamaya başladım dediğim günden itibaren yaşamıyorum. " Aşk budur" kanaatimden beri hiçliğim yok. Yokluk ile var olma çabasındayım.
Sayfa 104Kitabı okudu
Seninle gerçekti şiirlerim, sensizlikle bilinmeyen bir sahtecilik yapıyorum âdeta. Allah'tan, mutlak suretle olmayanı var göstermek yeteneğimiz var.
Sayfa 103Kitabı okudu