Barış Kahraman
@Kargakara
Hacettepe Üniversitesi Felsefe Bölümü
Yayınlanmış kitaplarım:
Peygamberler Filozoflar ve Şairler
Karganın Günlükleri
Karga Kitabı
Baykuşun Alaca Vakitleri
Felsefe Öğretmeni
Yüksek Lisans
İstanbul
450 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hugo Mauerhofer'in belirtmiş olduğu gibi, "Hollywood bir makine işçisinin uyanıkken gördüğü rüyaların sanayileşmesinden başka bir şey değildir."48
48. Aktaran Altman, s. 265.Kitabı okudu
Rüyalar "kasıtlı olarak" veya "bilinçli olarak" gerçeklikten gerçekdışılığa dönüşecek şekilde üsluplaştırılmaz.45
45. Birçok kişi, Langer'in rüya tarzının Bergman'ın sinema pratiğine doğrudan girdiğine dikkat çeker. Langer'in kavramı ile Bergman'ın filmlerinin uygunluğuna dikkat çekenlerden biri de Parker Tyler'dır; ama Tyler, Bergman'ın, rüya tarzı fikrini benimsedikten sonra, kendi isteğiyle, tüm gerçeküstücü estetik eğilimlerden uzaklaştığını da vurgular. Bu gözlemi anlamak zor: "Bergman, esasen Lan- gerci rüya tarzını tuhaf bir şekilde parodileştirir, ama Gerçeküstücü bir inşa oluşturmak için yapmaz bunu; daha ziyade -paradoksal bir biçimde- anlatmaya çalıştığı 'fiziksel gerçeklik'in sıradan dünyasının anlamını değiştirmek için yapar" ("Masterpieces by Antonioni and Bergman", Film Theory and Practice: Introductory Readings içinde, G. Mast ve M. Cohen (haz.) Oxford University Press, 1974, s. 51). Ama hülya imajından sürekli uzaklaşan bir sinema, gerçeküstücü olamaz. Tyler'ın netleştirdiği, "gerçekçilik" ile "rüya kaydı" arasındaki paradoksal ilişki gerçekten de Bergman'ın rüya filmlerine ilişkin en temel noktalardan biridir. Tyler'ın, izini sürdüğünde, Kracauer'in gerçekçiliğinde bulduğu paralelliklere çıktığı bir rüya tarzı parçasıdır bu. Gelgeldim, sonuçta bu paradoksun inşacı-olma- yan rüya sanatının genelinde bünyevi özelliklerden biri olduğunu ve bunun Strindberg'den beri değişmediğini söylemek gerekir. Langer'in rüya tarzının özsel temelini ancak bu şekilde temsil edebilir.
Hesnard psikanalizin ve gerçeküstücülüğün bilinçdışına yaklaşımları arasındaki "temel farklılık" açısından karakteristik olan bir yargıyı şöyle dile getirir:
Psikanaliz, bilinçdışında incelenecek bir konu bulur; bizi özgürleşmeye, yani bireyin gerçekleştirilmesine, ulaştırmaya yazgılı olan bilginin kaynağını bulur. Gerçeküstücülerin tutumları ise, özsel olarak estetik ve yansız bir tutumdur; gerçek dünyadan taammüden bir kaçışa dayanır, düşüncenin geleneksel dünyalarına sırt çevirir ve başıboş hülyalar, yitik rüyalar ve zehirli mutlulukların aşırı görünen kaosunda içini ısıtacak bir sığınak arar kendine.40
40. A. Hesnard, Freud dans la société après-guerre, Cenevre: Montblanc, 1946, s. 118-9.Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tiyatroda bir "rüya haleti ruhiyesi" yaratarak, yani "oyunun ilk perdesindeki sahnelerin sırasını ikinci perdede tersine çevirerek yinelemek suretiyle" bu aracı tiyatro sanatına kazandıran kişi, Strindberg'dir.33
33. Martin Lamm, August Strindberg, Stokholm: Bonnier, 1942, s. 156.Kitabı okudu
David Bordwell filmin dilindeki "iç açıklamaları" şöyle tanımlar:
Klasik normlar dolayısıyla öne çıkan üslup araçları -alışılmadık bir açı, vurgulu bir kesme, çarpıcı bir kamera hareketi, ışık veya dekorda gerçekdışı bir değişiklik, film müziğinde bir kopma veya nesnel gerçekliğin öznellikten kaynaklanmayan her türlü çöküşü- anlatının açıklaması kabul edilebilir.27
27. David Bordwell, Narration in the Fiction Film, Londra: Methuen, 1985, s. 209.Kitabı okudu