Əgər mən hər şeyə şəkk edirəmsə,deməli artıq şəkk etməyimə şəkk etmirəm.Yerlə göy arasındakı bir qayanın üzərində durub belə deyir: "Artıq bir yer tapdım".Doğrudur,hiss ilə qavradıqlarıma şəkk edirəm,ağlımla dərk etdiklərimə şəkk edirəm,hətta öz varlığıma belə şəkk edirəm,Tanrı,aləm,din və həyata şəkk edirəm - bütün bunlar doğrudur.Lakin sadəcə bir şeyə hər nə qədər şəkk etmək istəsəm də,şəkk etmirəm: şəkk etməyimə şəkk etmirəm,çünki əgər şəkk etsəm,yenə də şəkk etməkdə olduğumu bilirəm.və beləcə Dekart yerlə göy arasındakı bu nöqtədə dayanır,yəni bilik əldə etmək,həqiqətə çatmaq üçün bir bünövrə axtarır.
