Esra
@Kayzer_
Sosyal Hizmet Uzmanı
Lisans
GAZİANTEP
11 Eylül
188 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Düşünmeyen beyinler
Fark ettim de her gün aynı şeyleri yapıyoruz. En basit örnekle bakacak olursak telefonun ekranını açtıktan sonra girdiğimiz sayfalar ve uygulamalar aynı sırada ilerliyor. Düşünmüyoruz sadece ezberlenmiş davranışlar sergiliyoruz, robotlaşıyoruz aslında. Korkarım insanlar robotların robotlar da insanların yerini alacak.
“Gezgin bir yere varmak için değil, keşfetmek için seyahat eder.”
Not: Yolculuk sadece insanları heyecanlandırmaz fotoğraf bunun kanıtı :)
Okur Takip Önerileri
Yakından tanıdığımız yabancılara
Hey! o çok yakından tanıdığım yabancı. Neden gizliyorsun kendini? Neden tanıdığım insan değilsin? Sahiden gerçek yüzün çekilmeyecek kadar kötü mü? Yoksa ilgimi çekmemenden mi korkuyorsun! İtiraz etmeden önce itiraf et çünkü ben gerçek yüzünü görmeye başladım bile.
Yine yürüyorduk hep birlikte. Üç kişilik bir hayattı bizimkisi. Yürüyorduk ama nereye gidiyorduk sahi Kumral. Yüz ifadene bakıyorum ve anlıyorum ki sen de bilmiyorsun nereye gittiğimizi ancak bir önemi yoktu çünkü birlikte yürüyorduk ve sohbet çok koyuydu tıpkı gözlerinin kahvesi gibi.
İç sesle sohbetler
Yazmak için bir sayfa açıyorum ve bana ne düşünüyorsunuz diye soruyor.
Ne düşünüyorsun yanlış bir soru asıl soru ne hissediyorsun olmalı. Çünkü öylesine kuvvetli hislerim var ki düşünmek için fırsat bile tanımıyor.
-Peki Esracım ne hissediyorsun?
+ Nasıl anlatsam bilmiyorum. Yorgunum ama bu bedensel bir yorgunluk yani bilirsin iş güç gibi meşgalelerin yaratmış olduğu doğal süreç. Ancak bir şey var.
-Ne var?(Heyecanlı)
+ Dur dur sakin ol. Anlatıyorum. Bilirsin detaylandırmayı seviyorum. Bir şey var demiştim en son. Bu şey o yorgunluğu alıyor ve kuytu köşelere gizliyor.
- Nedir bu şey?
+ Birisinin birisine karşı duyduğu karşı konulamaz bir his. Nerde olursan ol hep ona doğru çekilirsin. Hayatın tüm hareketliliğini unutturur ve tüm ilgiyi üzerinde toplar ve sen bütün mesailerini ona harcamak istersin.
- İnanılmazsınnn sen deli gibi aşıksın ona.
Okuma saati. ⏰
Kimler ne okuyor, yoruma👇🏻📖
Hem öneri olur herkese.👍🏻
İyi okumalar☺️
Yağmurlu bir akşam, üzerimde bir his var. Bu his çok tanıdık geliyor ama bir türlü adlandıramıyorum. Sanırım tükenmişlik yaşıyorum.
Vicdan?Akıl?
Değiştiğimi düşünürdüm, artık sevdiğim insanların yaptığı hatalara karşı daha az toleranslı olacağıma inancım tamdı ama tam tersi oluyor. Kontrol edemediğim merhametli tarafım kendisini göstermekten hiç ödün vermiyor.
Hani can çıkar huy çıkmaz derler ya işte onu diyenler çok haklılar.
Affetmek
Bunca hatayı nasıl affedeceğim diye düşünürken aslında çoktan affettiğimi fark ettim. Affetmek için bahane arıyordum sadece. Ama onu affettiğim için kendimi affedemiyorum çünkü biz en büyük ihaneti kendimize yapıyoruz.
"İyi bir hayat hikayesi yazmak, bir hayat yaşamak kadar zordur."
Oğuz Atay
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Orhan Veli Kanık