Hkübra

Acıları dinmek bilmedi..Bedeni değil kalbi ağrıyordu..
Reklam
Bir daha 𝗮ğ𝗹𝗮𝗺𝗮𝘆𝗮𝗰𝗮𝗸𝘁ı𝗺 Bir daha hiç kimseyi 𝘀𝗲𝘃𝗺𝗲𝘆𝗲𝗰𝗲𝗸𝘁𝗶𝗺. Hiç kimseyi. Dünya çok kötüydü...
Bazen sığınmak istersin bir yüreğe. Belki yağmur dinene kadar, Belki de sonsuzluğa kadar. Özdemir Asaf

Reader Follow Recommendations

See All
Hem bu hastalık letaifindendir ki Üstadımızın hiç sesi çıkmıyordu, konuşamıyordu. Hiç beklenilmeden, birden iftar vaktinde bir doktor geldi, elini tuttu. Üstadımız dedi ki: "Ben hastalığımı muayene ettirmem, ben hekimlere muhtaç değilim. Hekim, Cenab-ı Hak'tır." Birden canlandı, sesi çıkmaya başladı. Güya kendisi bir doktor şeklini aldı. Doktor ise bir hasta hükmüne geçti. Doktora ehemmiyetli bir mektubu okudu, doktorun derdine deva olacak bir ilaç oldu. Sonra top atıldı. Doktora dedi: "Burada iftar et." Doktor dedi: "Bugün kusur etmişim, oruç tutamadım." demesiyle çok hayret ettiğimiz Üstadımızın vaziyeti, orucu bozmuş bir doktorun tıp noktasında hâkimane vaziyetini kabul etmedi ki o vaziyet ona verildi. Sikke-i Tasdiki Gaybî - 166
Demek herbir meyve öyle bir mühr-ü vahdettir ki; onun ağacı olan Arz'ın ve onun bahçesi olan kâinat kitabının kâtibini ve Sâni'ini bildirir ve vahdetini gösterir ve meyveler adedince vahdâniyet fermânının mühürlendiğine işaret eder. - 145
Reklam
Reklam
43 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.