Yavaş yavaş bir şey olmaktaydı. Asla tam olarak iyileşmese bile, kâhyalarının şimdi birer kâhyadan daha fazlası olduklarını gerçek dostlar olduklarını ve onu terk etmeyeceklerini anlayamaya başlamıştı. Gerçekten ve sahiden güven içindeydi. Onu, parıltılı tekir tüyleri için seviyor değildiler, beyaz göğsü ve beyaz patileri için de, büyük yeşil gözleri için de, hayır, kuyruğunun beyaz ucu için de seviyor değildiler. Onu kendisi olduğu için seviyorlardı.