Kitabı başlangıçta zoraki okudum, ortalarına geldiğimde konunun miras olmadığını başka şeylerin olduğunu anladım. Miras altında dışlanmışlık ama o dışlanmışlıkta yaşanan haller etkiliydi. O durumları okurken iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
Kitabın şu sözlerle başlayan paragrafı etkileyiciydi:
"Acı çekerek iyi biri olunmaz. Acı çekerek genellikle kötü biri olunur. Kimin en çok acı çektiğini tartışmak çocukçadır. Baskı gören çocuk genellikle sakatlanır, duygusal yaşamı zarar görür...."
İnsan olmak mı iyi bir insan olmak mı? Ya da ne yaptığının sonuçları ne olacağı konusunda fikir sahibi insan mı? Kitap biraz yavaş gidiyor, örnekler üzerinden anlatım olsa idi daha akıcı ve zevkle okunan bir kitap olabilirdi. İlgilisine güzel gelebilir ancak bunlar benim düşüncem. İyi okumalar
İnsan OlmakEngin Geçtan · Metis Yayınları · 201923,5bin okunma
Kitabı okurken kimi yerde duygulandım kimi yerde düşündüm. Genel itibariyle okunası bir eser ancak bazı detaylara çok takılmış, çoğu yerde bu kadar gerek var mıydı diye sordum, okumaktan keyif aldığımı da belirteyim
Nasıl da yaşadık ama o sancılı süreci, özellikle son sayfalara doğru sanki okurken ben ipe gidiyormuşum gibi hissettim. Son anda belki vazgeçerler diye bir umut bekledim, yutkunamadım, üşüdüm, titredim... Bir durum ancak bu kadar güzel dile getirilebilirdi.
Kitapta şöyle bir cümle vardı, kızı istismara uğrayan bir baba "Artık kızıma nasılsın rahat bir şekilde sarılacağım". İnsan kendi çocuğuna istismar uygulandığını düşünüyor ve sonrasında nasıl çocuğuna dokunacağını, çocuğunun neler hissedip düşüneceğini tahayyül bile edemiyor, zor...
