Eskiden tek başına yaşıyan insanları tanıdığımda neden yanlızsın diye sorardım. Ya konuyu değiştirirlerdi yada bi iki cümle kurarlardı. Büyüdükçe çocukken olan o koskoca güvenim yok oldukça onları çok iyi anladım.
Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma, boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. Tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım. Tasımı tarağımı topladım geldim. Neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim.
Yüreğimi açtığımda sakla dediler,sakladığımda aç dediler cidden bu iki yüzlüler neden sadece susmadılar.Neden sadece sessizliğin sesini açıp benden uzak durmadılar…