Teğmen Drogo ile, kaçmaya çalıştığım ama bir türlü kaçamadığım kalemin farkına bir kez daha vardım. Hepimiz alışkanlıklarımızdan örülmüş kalelerin içerisinde hiç gelmeyecek savaşı ve kahraman olacağımız günü beklerken aslında hayatı pinekleyerek geçiren kahvehane müdavimlerinden farksızız. Hayatımızı bir hiç için harcamamak adına hemen bir adım atmalıyız.
Hayatta hiç bir şey boş değildir onun içini doldurup dolduramayacağımız ancak bize bağlıdır.
Bir kaç karakter ve neredeyse tek bir mekanda geçen bir kitabın bu kadar akıcı bir şekilde yazılmış olması da yazarın hünerini göstermektedir.
Kitabı okuduktan sonra dönüp arkama baktım, sorguladım dünü! Zaman, ömür ne çok kıymetli ve asla geri dönmeyecek. Ertelemeyin, beklemeyin, yaşayın!
Vazgeçmeden okumanızı dilerim.
