Kineba
@Kineba
Ad augusta per angusta...
Karın Tokluğuna...
Karışık Lüks Kuru Yemiş...
Hüküm Dağı daha güzel...
102 reader point
Joined on March 2021
Okuma Hedefleri
Ya da boş ver. Hatırlama. Kimse elinden geleni yapmadı. Çünkü herkesin eli kendine göre dağıtıldı.
Keşke bu kadar basit olsaydı…
Derdini söyleyemezsin. Söylenmeyince yok olur bazı şeyler. Durduğu yerde eskir, çürür.
Yokluk, vicdanını susturacak kadar var olmaya başladığından ve sese olan açlığın kudurduğundan beri çalıyorsun. Sadece telefon kartlarını...
Reader Follow Recommendations
Olduğun yerde kal, eller yukarı. Bu kaçıncı suçüstü? Hem de suçun yokken. Hapsedildin bak yine. İçinin kuyularına.
Sustum. Aman kimse üzülmesin. Tanrı ve sultan dahil.
Tanrı'yla takasımda hep zihnimdekilerden vaat ettim çünkü elimde avucumda hiçbir şey yoktu. Ve zihnim yanlış bir hikâyedeki her kahraman kadar doluydu, esas hikâyeyle.
Acıyan çok da "Üzülme," diyen yok. Kaç köyün insanı, şehrin meraklıları, dalaşçılar, fırsatçılar... Bir dünya nefesin içinde tutup da çocuğun kara başını bağrına basan yok.
Yorgundu, o hep yorgundu. Hem zaten, en çok anneler uyumalıydı.
"Söz veriyorum başka hiçbir şey istemeyeceğim," diyerek altın vuruşu yaptım. Kalıplaşmış bir çocuk cümlesi. İkna gücü, eh işte. Gerçeklik payı sıfır.
Kimseye elbette. Çocuk olmak duyulmamaktı işte böyle. Derdimi de alıp çıktım evden.
Camın kenarında durup yukarı bakarken uçsam dedim. Kanatlarım olsa. Sonra vazgeçtim. Gök çok büyük, annemi bulamam.
Sanmak ne fena bir hal imiş. Hele sevecek sanmak.
Kurşun gibi ağır/ Bağır bağır bağır/Bağırıyorum...
Öldüm işte. Otuz beş yıl süren bir kâbustan uyanmak için bunu yapmak zorundaydım ve yaptım. Pişman mıyım? Belki, biraz...Yaşayan her insan kadar pişman ve ölen her insan kadar eksik işte...
Varlığında yokluğunu yaşatan, kızından utanan, kendinden başkasını düşünmeyen bu bencil kadından hırsımı almam için kokusunu ait olduğu yere -çöpe- atmak içimdeki öfke ateşini söndürmeye asla yetmeyecekti...
Ve bir de hatırlatma, cenazesi olan insanın kapıda durup gelene gidene hoş geldin deme gibi bir yükümlülüğü de yoktur. Çünkü taziye evi yangın yeri gibidir. Ve insan yanarken gözü gelende gidende değil de içindeki alevdedir.