"Ağlamak için anlamak değil, hissetmek icab eder.
Her ne kadar gözyaşları gözünden dökülse de ağlayan aslında kalbindir.
Allah teala bir kalbi arındırmayı murad ederse, o kalbi gözyaşıyla temizler. Gözyaşı muhabbetle yanan kalbi serinleten yegâne sudur. Üstelik kalpteki o yangını artırırken, kişinin içini ferahlandırır. Gözyaşı kalbin tercümanıdır. Diliyle söyleyemediklerini ulaştırır sevdiğinin katına."
İnsanlar sevgiye açlar; mutlu ya da mutsuz biten sayısız aşk hikâyesi izlerler, yüzlerce saçma aşk şarkısı dinlerler. Buna rağmen, pek azı sevgiye ilişkin bir şeyler öğrenmenin gerekli olduğunu düşünür.
“Eğer biri sevdiği insan için nesnelliğini bir kenara bırakmak istiyorsa ve ilişkisinin içinde, dünyanın geri kalanını saf dışı edebileceğini düşünüyorsa, her iki cephede de kaybettiğini kısa zaman içinde keşfedecektir.”