Efendimiz (s.a.v.) nasıl ki insanlara karşı çok vefalıysa; aynı şekilde mekânlara karşı da çok vefalıydı. Bir yerde bir şeyler yaşamışsa ve bir hayır görmüşse orayı asla unutmaz, ara ara ziyaret eder, orada namaz kılar ve tefekkür ederdi.
Peygamber (s.a.v.) sevdalısı ve şairi olan Hasan b. Sâbit’e (r.a.), “Muhammed’i övecek bir şiir oku!” dediklerinde, “Ben sözlerimle Muhammed’i (s.a.v.) övemem, bilakis Muhammed (s.a.v.) ile sözlerimi güzelleştirmiş olurum,” demiştir.
‘Ahh Mekke! Şehirler içerisinde bana en sevimli, en sevgili gelen sensin. Eğer kavmim beni sürüp çıkarmasaydı, ben buradan asla çıkmazdım. Fakat mutlaka bir gün sana döneceğim.”