Ahmet Yılmaz
@Kitapkurdu562
Farabi der ki
Kendi menfaati uğruna her şeyi yok sayan insanların eninde sonunda varacağı yer hüsrandır.
55 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir insan eğer çok güIümsüyorsa, emin oIun ruhunda depremIer vardır. Çünkü acıyan kaIbinse, kimse biIsin istemezsin.
İyi ki o yollardan geçtim. İyi ki düştüm. İyi ki ihaneti gördüm. İyi ki sevdim. İyi ki yenildim. Beni ben yapan her şeye, iyisi ve kötüsüyle beraber teşekkür ederim. Ve ben artık bunlarla beraber benim. Bütün yorulmuşluklara rağmen, hayat hâlâ güzel. Yaşamak daima umrumda olacak.
Güven mi dedin? Hayatta kimsenin eline sımsıkı sarılma, kimsenin duvarına dayanma; gün gelir o eller gevşer, gün gelir o duvar çöker!
Okur Takip Önerileri
gülersin, ne gülüyo bu deli gibi derler.
ağlarsın, bunalım derler.
susar dinlersin,dilini mi yuttun derler.
konuşursun, sus bir artık derler.
çalışırsın, amele derler.
yatarsın, beleşçi derler.
kısacası derler de derler...
insanı candan ederler sonra anlarsın ki gelmiyor artık geriye geçen günler.
ona buna kulak vermeye bir son ver,
Yaşarsın Yaşadıklarının İz kalır
Yaşayamazsın İçinde Sızı Kalır
Benim Hiç Gönlümü Almadılar Mesela
Ben Hep Kendi Kendime Bir
Köşede Affettim Herkesi...
Bu Kadar Zalim Olma Be Hayat,
Sırtımı Yaslayacak Kimsem Kalmadı...
Bütün kötülüklerin ve savaşların temelinde, yaşanmamış yaşamlar vardır..
'Eskiden bu hayatta en kötü şeyin yapayalnız kalmak olduğunu düşünürdüm. Hayır, değil. Hayattaki en kötü şey, seni yalnız hissettiren insanların arasında kalmak.'
World's Greatest Dad
Homeros şöyle diyordu: Bağrına vurarak, kalbini şu sözlerle azarladı; 'Katlan kalbim, vaktiyle bundan kötülerine katlanmıştın'
122.jpg){kind=small}
Dışarıdan soğuk biri sanılma olayını seviyorum. Potansiyel insan ilişkilerini önlüyor.
"Genç bir insanın hayatını mahveden üç şey
vardır: Duygusallık, farkındalık ve fazla düşünmek…"
Sonuçta bu dünyadan geçip giderken
geride sadece şu kalır:
Toprağa bir ağaç mı diktin
yoksa oradan ağaç mı söktün.?
Hak mı yedin, hak mı dağıttın.?
Gönül mü kurdun, gönüller mi yıktın.?
Hayat bu kadar sade ve basittir..
Ölsek de sevinin, eve dönsek de! Sanma bu tekerlek kalır tümsekte! Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir! Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!
yeryüzünde kibir ve ışmarıklıkla yürüme çünkü sen ne yeri delebilirsin nede dağların boyuna ulaşabilirsin...
Yarın görüşürüz.
Ömrümüzün bütün günlerini birbirimize veda ederek geçiriyor olmamız.O günlerden biri için son gün olması..
