Kımıldamadan durdum. Kalbimin sesini
dinledim. Yaşamanın ve ölmenin anlamını düşündüm.
Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenlerde cıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık kimininki aydınlıktır. Gece gündüz gibi. Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama...
Kendi hayatının öznesi olamayanlar için tek özne, şartlardır...
Okur Takip Önerileri
Sana göre ikiniz de dünyanın yükünü taşıyorsunuz. Fakat bir şeyi göz ardı ettiğinin farkında değilsin. Cihangir'in taşıdığı yük başkasının değil kendisinin yüklenmeye talip olduğu bir yüktür. Fetihten fethe koşup dünyaya hakim olan insandır cihangir.
"Değil mi ki derdi dünya olanın dünya kadar derdi olur". Bir ağacın gölgesinde de dinlenmeye talip olabilirdin...
Hz. Muhammed'in hitap ettiği kimseler eğitim açısından vasat hatta vasat altı sayılabilecek kimselerdir ki Resûlullah onlara ruhi ve dünyevi her ikisini birden aynı kapta toplayan bir sentez oluşturmanın yollarını göstermiştir. İnsan hayatının bu her iki yanını da nasıl bir muvazene içinde tutabileceğini öğretmiştir. Böylesine bir dini anlayış ve sistem, her bir fert için geçerli, vazgeçilmez, askeri bir takım esas noktalar tesbit edip ortaya koymuştur.
Kaidelerle yaşamın sıkıntı ve ıstıraplarından bunalan gençlik, bu kaideleri yaşayanların, artık samimi bir ideal peşinde olmadıklarını, bu yaşayışın onlarda ruh kuvvetini artırmadığını görünce; kendisini ağır yük olan bütün kaideleri varlığından fırlatarak attı. İlahi kaideleri yaşantıların yakın geçmişteki samimiyetsizlikleri, bu yeni nesilde onlara karşı kin ile küçümseyiş duygularının doğmasına sebep oldu.
Filistin tarihi; Gazze'ye uygulanan ambargoya ve zulme, Filistinlileri yok etmeye yönelen büyük savaş araclarına karşı koymayı başarmış direnişçilerin tarihidir. Filistin tarihi, en modern silahlarla ve teknolojiyle donanmış düşmana karşı imanı ve iradesiyle baş kaldırmış bir halkın tarihidir.
Vicdan, iyiliğin ve kötülüğün şaşmaz yargıcıdır.
İnsan günlük maddi ideallere onlara erişemediği sürece değer verir, erişince boşluk ve anlamsızlığa düşer. İnsanın ideali o kadar yüce olmalıdır ki asla bir noktada durmasın, bir yere bağlı kalmasın. Yoksa bu ideal, duruşa maruz kalır ve duruş da anlamsızlık, abes ve boşlukla sonuçlanır.
Adem'in yaratılışının başlangıcından bugüne kadar, yani insanın varlık sahnesine çıktığı andan itibaren doğru olan bir yasa vardır.
İnsanın önce ihtiyacı vardır. Sonra insan refaha erişir. Daha sonra refah boşluk ve anlamsızlığa, boşluk ve anlamsızlık isyana, isyan ise zahitlik ve öznecilikle sonuçlanır.
Bir belirleyiciliğin içinde uykuya dalan insan için "ne yapayım bilmiyorum" ızdırap eziyet ve zahmeti yoktur; çünkü bir iş yaramaz.
Ama günümüz insanı "ne yapacağına" dair her zamankinden çok güce sahiptir. Ancak "ne yapmaması" gerektiğini her zamankinden daha az bilmektedir.
İlahi dileme, insanın irade ve seçimi olmaksızın olursa, insan sorumlu değildir sorumlu olmayan insan ise insan değildir.
Bende var olan ama, benim tarafından seçilmiş olmayan her durum, her irade, her istek, ve her eğilim, bir belirleyiciliğin cebrin ürünüdür.
Kişinin kendi yaşamını, mutluluğunu, gelişmesini, özgürlüğünü olumlamasının kökleri onun sevebilme yetisine bağlıdır. Ya da ilgi, sorumluluk ve bilgisine dayanır. Eğer kişi üretken bir biçimde sevebiliyorsa, kendini de seviyor demektir. Sadece başkalarını seviyorsa, hiç sevmiyor demektir.
Birini sevmek sadece güçlü bir duygu değildir; bir düşünce, bir yargı, verilen bir sözdür.
Eğer sevgi sadece bir duygu olsaydı, karşılıklı verilen sonsuza kadar sevme sözlerinin hiçbir temeli kalmazdı.
Duygu geldiği gibi gider; içinde yargı ve düşünce yoksa, sonsuza dek süreceğinden nasıl emin olunabilir?