Semanur Coşkun

Semanur Coşkun
@Kitapvekahveyemeftun_
Her aşkta sevgi vardır ama her sevgide aşk bulamayabilirsin. Sevgiye baş eğersen adı aşk olur. Faydasını gördüğün bir arkadaş gibi , cana yakın bir dost gibi... bedenleri ruhlarıyla, kalpleri duygularıyla, zihinleri düşünceleriyle, akılları da fikirleriyle o alır emrinin altına, yakar pişirir... Bir çakmak taşıdır ki ateşi içinde gizlidir.
Sayfa 225Kitabı okudu
Reklam
Kaybettim efendim, zamanı kaybettim! Dakikalarım asır oluyor... "Kalbindendir evladım, kalbindendir... Aldatıcı bir kum saatidir kalbin, bazen bir günü bir ay kadar uzun, bazen bir ayı bir gün kadar kısa eler. Yeter ki kendini kaybetme."
Sayfa 196Kitabı okudu
Öyle işler çıkacaktı ki vicdan “yap” derken kanun “yapma” diyecekti. Kezalik, kanunun istediği bazı şeyler de vicdana dokunacaktı. Bu vaziyet karşısında ne yapmak lazımdı?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“Ben zannediyordum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz,sahile götürmek için yalnız onun dümenini ele almak kafidir…Şimdi anlıyorum ki değilmiş… Yollar, görünmez kayalarla doluymuş…Onlara çarpmamak lazımmış…Daha fenası gizli cereyanlar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini, gittikçe uzaklaştığını fark edemezmiş…Ta kendisini başka sahillere düşmüş görünceye kadar…”
Dikkat edin; bizim maksadımız kusursuz mükemmel bir nizam kurmak değildir. Yalnızca mümkün dünyaların en iyilerinden birini tahayyül ediyoruz.
Reklam
Bu dünyada insanın olduğu her yerde kusur vardır. Kusurun olmadığı yerde imtihan olmaz. Cennette kusur var mı? Yok. Neden? Çünkü cennete imtihan yok.
" Unutmakla affetmek arasında ne fark var?" " İnsan affedince her şeyi unutur. Ama sadece unutursa çoğu zaman sonradan o şeyler tekrar su yüzüne çıkar."
Günün birinde, etrafındakileri olduğu gibi kabul etmeyi başardığında daha da çok seveceksin.
Daha da büyük, başka bir güneşten bahsediyorum. Her birimizin yüreğinde doğan güneşten. Umutlarımızın güneşinden. Düşlerimiz uyansın diye göğsümüzde uyandırdığımız güneşten
“insan harabe ve mezar görmekten niçin hüzün duyar? şehirlerin istikballerini gördüğü için değil mi? ömrün sonu, cihanın nasibi bundan başka bir şey mi? hep harap olmak için yaşamıyor muyuz?”
Reklam
Yenilgiyi peşinden kabul etmek demek, yarı yarıya yenilmek demektir.
Bazen bir kitap okuyorum, yaşadıklarımın gök kubbenin altında yalnız benim başıma gelmediğini, tarihin bu tür kaderlerle yazıldığını görüyorum.
Sayfa 227Kitabı okudu
Hayatın bir duruş değil, daima bir yürüyüş olduğunu anladım.
Sayfa 225Kitabı okudu
Gelince vakt-i hâcet geçmedim hatırlarından hîç Onunçün ben de şimdi hâtır-ı ahbâbdan geçtim
Sayfa 217Kitabı okudu
Eğer kişilere veya ideolojilere göre eğilip bükükürsem, eğer gerçeği menfaatlerime feda edersem kendime saygım kalmaz.
Sayfa 201Kitabı okudu
593 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.