Hafızası vardı zeytin ağaçlarının. Sevgiyi de ihaneti de unutmazlardı. Aynen kendileri için ağlayan Havva kızı da, hain köylüleri de unutmadıkları gibi.
Köklerin hafızası fısıldıyordu birbirine. Biz "yahudi ağacı" değiliz. Biz her dinden, her ırktan, bizi seven, bakan herkesin ağacıyız, ekmeğiyiz. Biz tarihin ağacıyız, biz tarihin ta kendisiyiz, biz bu toprakların asıl sahibiyiz!