Yazacak o kadar çok şey var ki; hangisini anlatmalı, acı, üzüntü, keder, nefret, ırkçılık, savaş ve bunların sonucunda hep zarar gören en çok da hırpalanan #çocuk... Eserde şöyle bir cümle var Afganistan da çocuk çok, çocukluk yok... Çok acı verici! Yazarın olayları, savaşı ve ırkçılığı bu kadar açık yazışına hayran kaldım. Çünkü; ben okurken bile zorlandım, ağladım, düşündüm, üzüldüm ve #Cumhuriyetle yönetilen ve (atalarının kanıyla savaşarak aldığı) bu topraklarda olduğuma defalarca şükrettim ve geçmişime rahmet okudum. Bazen hayr sandığımız olayların aslında şer olduğunu bilemeyiz. Herkesin okuması gereken eserlerden bence. Kitapın konusu hakkında çok da yazamayacağım, özetle aynı ülkede, hatta aynı evde büyüyen iki çocuğun ırkçılık ve mezhep farkı yüzünden yaşadığı hikaye... Şunu eklemeden edemeyeceğim: Emir 'in yeğeni Sohrab için verdiği mücadele takdire şayandı
