Geleceği düşünmeyen bu "yaban" tarzlarında sessizce
yaşanan bir bilgelik vardır. İnsan, geleceği düşünmeye başladığı
andan itibaren, yaşamakta olduğu cenneti terk edip anksiyete
dünyasına adım atar; üzerine kaygının gri tonu çöker, hırs dürtüsü
oluşur, mülkiyet başlar ve "düşünceden yoksun" yabanın keyifli
hayatiyeti kaybolur. Kaşif Peary, Eskimo rehberlerinden birine
"Ne düşünmektesin?" diye sorduğunda, "Düşünmem gerekmiyor,"
diye cevap vermiş rehber, "Bol miktarda etim var". Gerekmedikçe
düşünmemenin bilgeliği bizlere uzak ve yabancı artık.
İyi öğretmenler bilgiye sahip olanlardır. En iyileri ise kişinin onların öğretilerine inanıp inanmamasıyla ilgilenmezler. Onlar gerçeği sunar ve sonra sizi
gerçeğinizi keşfetmek üzere kendinizle baş başa bırakır.
İnsan Sevmek Yasak
Bu kahrolası dünyanın o büyük yalnızını çok seviyorum. Neden dost olmadan, erkek-kadın, karı-koca olmaya çalışıyoruz? Bizim insanlarımızın insan sevmesi, insan okşaması, çocukluktan engelleniyor. Saptırılıyor, çarpıtılıyor.